Tebbet (Mesed) Suresi
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.
1
تَبَّتْ يَدَٓا اَب۪ي لَهَبٍ وَتَبَّۜ
Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebb.
Ebû Leheb’in elleri kurusun! Zaten kurudu da.
2
مَٓا اَغْنٰى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَۜ
Mâ ağnâ anhu mâluhu ve mâ keseb.
Ona ne malı fayda verdi, ne de kazandığı.
3
سَيَصْلٰى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍۙ
Seyaslâ nâran zâte leheb.
O, alevli bir ateşe girecektir.
4
وَامْرَاَتُهُۜ حَمَّالَةَ الْحَطَبِۚ
Vemraetuhu hammâletel hatab.
Odun taşıyıcısı olarak karısı da (o ateşe girecektir).
5
ف۪ي ج۪يدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ
Fî cîdihâ hablun min mesed.
Onun boynunda bükülmüş hurma liflerinden bir ip olacaktır.