وَلَمَّا جَٓاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَر۪يقٌ مِنَ الَّذ۪ينَ اُو۫تُوا الْكِتَابَۙ كِتَابَ اللّٰهِ وَرَٓاءَ ظُهُورِهِمْ كَاَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

Ve lemmâ câehum resûlun min ındillâhi musaddikun limâ meahum, nebeze ferîkun mine’l-lezîne ûtûl-kitâbe kitâballâhi verâe zuhûrihim ke ennehum lâ ya’lemûn.

Onlara, Allah katından, yanlarındakini doğrulayan bir peygamber gelince, kendilerine kitap verilenlerden bir grup, sanki bilmiyorlarmış gibi, Allah’ın kitabını arkalarına attılar.

وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُوا الشَّيَاط۪ينُ عَلٰى مُلْكِ سُلَيْمٰانَۚ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمٰنُ وَلٰكِنَّ الشَّيَاط۪ينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَٓا اُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَۜ …

Vettebeû mâ tetlûş şeyâtînu alâ mulki Süleymân. Ve mâ kefera Süleymânu ve lâkinneş şeyâtîne keferû, yuallimûnen nâses-sihre. Ve mâ unzile ale’l-melekayni bi Bâbile Hârûte ve Mârût. …

Süleyman’ın mülkü hakkında şeytanların uydurdukları şeylere uydular. Süleyman kâfir olmadı; fakat şeytanlar kâfir oldu. İnsanlara sihri öğretiyorlardı. Babil’de Hârut ve Mârut isimli iki meleğe indirilen şeyleri de öğretiyorlardı. …

وَلَوْ اَنَّهُمْ اٰمَنُوا وَاتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ خَيْرٌۜ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ

Ve lev ennehum âmenû vettekav lemesûbetun min ındillâhi hayr(un), lev kânû ya’lemûn.

Eğer onlar iman edip sakınsalardı, elbette Allah katındaki mükâfat daha hayırlı olurdu. Keşke bilselerdi!

يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُواۜ وَلِلْكَافِر۪ينَ عَذَابٌ اَل۪يمٌ

Yâ eyyuhellezîne âmenû lâ tekûlû râinâ ve kûlûnzurnâ vesmeû. Velilkâfirîne azâbun elîm.

Ey iman edenler! “Râinâ” demeyin, “Bizi gözet” deyin ve dinleyin! Kâfirlere acıklı bir azap vardır.

مَا يَوَدُّ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا مِنْ اَهْلِ الْكِتَابِ وَلَا الْمُشْرِك۪ينَ اَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْۜ وَاللّٰهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِه۪ مَنْ يَشَٓاءُۚ وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ

Mâ yeveddullezîne keferû min ehlil-kitâbi ve le’l-muşrikîne en yunezzele aleykum min hayrin min rabbikum. Vallâhu yahtassu bi rahmetihî men yeşâ. Vallâhu zûl-fadlıl azîm.

Kitap ehlinden ve müşriklerden inkâr edenler, size Rabbinizden bir hayır indirilmesini istemezler. Oysa Allah, rahmetini dilediğine tahsis eder. Allah büyük lütuf sahibidir.

مَا نَنْسَخْ مِنْ اٰيَةٍ اَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَٓا اَوْ مِثْلِهَاۗ اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

Mâ nenseh min âyetin ev nunsihâ ne’ti bi hayrin minhâ ev mislühâ. Elem ta’lem enneallâhe alâ kulli şey’in kadîr.

Herhangi bir ayeti nesheder veya unutturursak, ondan daha hayırlısını veya benzerini getiririz. Allah’ın her şeye kadir olduğunu bilmiyor musun?

اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ لَهُ مُلْكُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِۜ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَص۪يرٍ

Elem ta’lem ennallâhe lehu mulkus semâvâti vel ard. Ve mâ lekum min dûnillâhi min veliyyin ve lâ nasîr.

Göklerin ve yerin hükümranlığının Allah’a ait olduğunu ve sizin için Allah’tan başka ne bir dost ne de bir yardımcı bulunmadığını bilmiyor musun?

اَمْ تُر۪يدُونَ اَنْ تَسْـَٔلُوا رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسٰى مِنْ قَبْلُۚ وَمَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْا۪يمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَٓاءَ السَّب۪يلِ

Em turîdûne en tes’elû resûlekum kemâ su’ile Mûsâ min kabl(u). Ve men yetebeddelil-kufre bi’l-îmânî fe kad dalle sevâessebîl.

Yoksa siz de, daha önce Mûsâ’ya sorulduğu gibi, peygamberinize sorular mı sormak istiyorsunuz? Kim imanı inkâra değiştirirse, doğru yoldan sapmış olur.

وَدَّ كَث۪يرٌ مِنْ اَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ ا۪يمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِنْدِ اَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّۚ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتّٰى يَأْتِيَ اللّٰهُ بِاَمْرِه۪ۜ اِنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

Vedde kesîrun min ehli’l-kitâbi lev yereddunekum min ba’di îmânikum kuffârâ haseden min ındi enfusihim min ba’di mâ tebyyene lehumul hakk. Fea’fû vasfahû hattâ ye’tiyallâhu bi emrih. İnnallâhe alâ kulli şey’in kadîr.

Kitap ehlinden birçoğu, gerçeği bildikten sonra sırf içlerindeki kıskançlıktan ötürü sizi tekrar inkârcı yapmak ister. Affedin, hoşgörülü olun; Allah emrini getirinceye kadar. Şüphesiz Allah her şeye kadirdir.

وَاَق۪يمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَۜ وَمَا تُقَدِّمُوا لِاَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللّٰهِۜ اِنَّ اللّٰهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَص۪يرٌ

Ve ekîmûs salâte ve âtûz-zekâte. Ve mâ tukaddimû li enfusikum min hayrin tecidûhû ındallâh. İnnallâhe bimâ ta’melûne basîr.

Namazı dosdoğru kılın, zekâtı verin. Kendiniz için önceden gönderdiğiniz her hayrı Allah katında bulacaksınız. Şüphesiz Allah, yaptıklarınızı hakkıyla görendir.

وَقَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ اِلَّا مَنْ كَانَ هُوداً اَوْ نَصَارٰىۜ تِلْكَ اَمَانِيُّهُمْۜ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صَادِق۪ينَ

Ve kâlû len yedhule’l-cennete illâ men kâne hûden ev nasârâ. Tilke emâniyyuhum. Kul hâtu burhânekum in kuntum sâdikîn.

“Yalnızca Yahudi veya Hristiyan olanlar cennete girecek” dediler. Bu, onların kuruntularıdır. De ki: “Eğer doğru sözlü iseniz delilinizi getirin!”

بَلٰىۚ مَنْ اَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّٰهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ اَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّه۪ۚ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

Belâ! Men esleme vechehu lillâhi ve huve muhsinun fe lehu ecruhû ınde rabbihî. Ve lâ havfun aleyhim ve lâ hum yahzenûn.

Hayır! Kim Allah’a yönelerek güzel işler yaparsa, onun Rabbi katında ödülü vardır. Onlara korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir.

وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارٰى عَلٰى شَيْءٍۙ وَقَالَتِ النَّصَارٰى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلٰى شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَۘ كَذٰلِكَ قَالَ الَّذ۪ينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْۘ فَاللّٰهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ ف۪يمَا كَانُوا ف۪يهِ يَخْتَلِفُونَ

Ve kâletil-yehûdu leysetin-nasârâ alâ şey. Ve kâletin-nasârâ leysetil-yehûdu alâ şey. Ve hum yetlûnel-kitâb. Kezâlike kâlellezîne lâ ya’lemûne misle kavlihim. Fellâhu yahkumu beynehum yevmel-kıyâmeti fî mâ kânû fîhi yahtelifûn.

Yahudiler, “Hristiyanlar bir şey üzerinde değiller” dediler. Hristiyanlar da, “Yahudiler bir şey üzerinde değiller” dediler. Oysa her ikisi de kitabı okuyor. Bilmeyenler de onların söylediği gibi söz söylediler. Allah, kıyamet günü aralarında hüküm verecektir.

وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللّٰهِ اَنْ يُذْكَرَ ف۪يهَا اسْمُهُ وَسَعٰى ف۪ي خَرَابِهَاۜ اُولٰٓئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ اَنْ يَدْخُلُوهَٓا اِلَّا خَٓائِف۪ينَۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ

Ve men azlemu mimmen menea mesâcidallâhi en yuzkere fîhesmuhû ve seâ fî harâbihâ. Ulâike mâ kâne lehum en yedhulûhâ illâ hâifîn. Lehum fî’d-dünyâ hızyun ve lehum fî’l-âhireti azâb(un) azîm.

Allah’ın mescitlerinde O’nun adının anılmasını engelleyen ve oraların harap olması için çalışan kimseden daha zalim kim vardır? Onların oralara ancak korkarak girmeleri gerekir. Onlara dünyada rezillik, ahirette ise büyük azap vardır.

وَلِلّٰهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُۚ فَاَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّٰهِۜ اِنَّ اللّٰهَ وَاسِعٌ عَل۪يمٌ

Ve lillâhi’l-meşriku ve’l-mağrib. Fe eyne mâ tuvellû fe semme vechullâh. İnnallâhe vâsiun alîm.

Doğu da batı da Allah’ındır. O halde nereye yönelirseniz yönelin, Allah’ın yüzü oradadır. Şüphesiz Allah, her şeyi kuşatandır, bilendir.

وَقَالُوا اتَّخَذَ اللّٰهُ وَلَدًاۜ سُبْحَانَهُۜ بَلْ لَهُ مَا فِي السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِۚ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ

Ve kâluttehazallâhu veledâ. Subhânehu. Bel lehu mâ fis semâvâti ve’l-ard. Kullun lehu kânitûn.

“Allah bir çocuk edindi” dediler. O, bundan münezzehtir! Göklerde ve yerde olan her şey O’nundur; hepsi O’na boyun eğmiştir.

بَدِيعُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِۚ وَاِذَا قَضٰى اَمْراً فَاِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ

Bedî’us semâvâti ve’l-ard. Ve izâ kadâ emran fe innemâ yekûlu lehu kun feyekûn.

O, gökleri ve yeri örneksiz yaratandır. Bir işi dilediğinde ona sadece “Ol!” der, o da hemen oluverir.

وَقَالَ الَّذ۪ينَ لَا يَعْلَمُونَ لَوْلَا يُكَلِّمُنَا اللّٰهُ اَوْ تَأْت۪ينَٓا اٰيَةٌۗ كَذٰلِكَ قَالَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْۘ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْۘ قَدْ بَيَّنَّا الْاٰيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ

Ve kâle’l-lezîne lâ ya’lemûne lev lâ yukellimunallâhu ev te’tînâ âyeh. Kezâlike kâle’l-lezîne min kablihim misle kavlihim. Teşâbehât kulûbuhum. Kad beyyennâl-âyâti li kavmin yûkinûn.

Bilmeyenler, “Allah bizimle konuşsa ya da bize bir mucize gelse ya!” dediler. Onlardan öncekiler de bunlara benzer sözler söylediler. Kalpleri birbirine benzemiştir. Biz ayetleri kesin bilgiyle inanan bir topluma açıkça anlattık.

اِنَّا اَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَش۪يراً وَنَذ۪يراًۚ وَلَا تُسْـَٔلُ عَنْ اَصْحَابِ الْجَح۪يمِ

İnnâ erselnâke bil-hakkı beşîran ve nezîrâ. Ve lâ tus’elu an ashâbi’l-cehîm.

Şüphesiz biz seni, müjdeleyici ve uyarıcı olarak hak ile gönderdik. Sen cehennemliklerden sorumlu değilsin.

وَلَنْ تَرْضٰى عَنكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارٰى حَتّٰى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْۜ قُلْ اِنَّ هُدَى اللّٰهِ هُوَ الْهُدٰىۜ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ اَهْوَٓاءَهُمْ بَعْدَ الَّذ۪ي جَٓاءَكَ مِنَ الْعِلْمِۙ مَا لَكَ مِنَ اللّٰهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَص۪يرٍ

Ve len tardâ anke’l-yehûdu ve le’n-nasârâ hattâ tettebi’a milletuhum. Kul inne hudâllâhi huve’l-hudâ. Ve leinitteba’te ehvâehum ba’de’l-lezî câeke mine’l-ilm(i), mâ leke minallâhi min veliyyin ve lâ nasîr.

Yahudiler de Hristiyanlar da, sen onların dinine uymadıkça senden asla hoşnut olmazlar. De ki: “Doğru yol, yalnızca Allah’ın yoludur.” Eğer sana gelen ilimden sonra onların arzularına uyarsan, Allah’tan sana ne bir dost ne de bir yardımcı vardır.

الَّذ۪ينَ اٰتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِه۪ۚ اُو۫لٰٓئِكَ يُؤْمِنُونَ بِه۪ۜ وَمَنْ يَكْفُرْ بِه۪ فَاُو۫لٰٓئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

Ellezîne âteynâhumul kitâbe yetlûnehû hakka tilâvetih. Ulâike yu’minûne bih. Ve men yekfur bihî feulâike humul hâsirûn.

Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, onu hakkıyla okurlar. İşte onlar ona gerçekten inanırlar. Kim de onu inkâr ederse, işte onlar ziyana uğrayanların ta kendileridir.

يَابَن۪ٓي اِسْرَٓائ۪يلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّت۪ي اَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَاَنّ۪ي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَم۪ينَ

Yâ benî isrâîl ezkurû ni’metiyellezî en’amtu aleykum ve ennî faddaltukum alel âlemîn.

Ey İsrailoğulları! Size verdiğim nimetimi ve sizi âlemler üzerine üstün kıldığımı hatırlayın.

وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْز۪ي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْـٔاً وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ

Vettekû yevmen lâ teczî nefsun an nefsin şey’en, ve lâ yukbelu minhâ adlun ve lâ tenfeuhâ şefâ’atun ve lâ hum yunsarûn.

Hiçbir kimsenin bir başkasına hiçbir faydasının olmayacağı, kimseden fidyenin kabul edilmeyeceği, kimseye şefaatin yarar sağlamayacağı ve yardım olunmayacakları günden sakının.

وَاِذِ ابْتَلٰٓى اِبْرٰه۪يمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَاَتَمَّهُنَّۜ قَالَ اِنّ۪ي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ اِمَاماًۜ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّت۪يۚ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِم۪ينَ

Ve izibtele İbrâhîme rabbuhû bi kelimâtin fe etemmehûn. Kâle innî câiluke linnâsi imâmâ. Kâle ve min zurriyyetî. Kâle lâ yenâlu ahdîz zâlimîn.

Rabbi İbrâhim’i bazı sözlerle sınamıştı. O da onları tam olarak yerine getirince, Allah buyurdu: “Ben seni insanlara önder yapacağım.” İbrâhim, “Soyumdan da (önder yapar mısın?)” dedi. Allah, “Zalimler ahdime erişemez” buyurdu.

وَاِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَ اَمْنًاۖ وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ اِبْرٰه۪يمَ مُصَلًّىۖ وَعَهِدْنَا اِلٰٓى اِبْرٰه۪يمَ وَ اِسْمٰع۪يلَ اَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّٓائِف۪ينَ وَالْعَاكِف۪ينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ

Ve iz ce’alnâl-beyte mesâbeten lin-nâsi ve emnâ. Vettehizû min mekâmi İbrâhîme musallâ. Ve ahidnâ ilâ İbrâhîme ve İsmâ’île en tahhirâ beytiye littâifîne ve’l-âkifîne ve’r-rukka’i’s-sücûd.

Biz Kâbe’yi insanlar için bir sevap kazanma ve güven yeri yaptık. İbrâhim’in makamını namazgah edinin. İbrâhim ve İsmail’e, “Tavaf edenler, ibadete kapananlar, rükû ve secde edenler için evimi tertemiz tutun” diye emretmiştik.

وَاِذْ قَالَ اِبْرٰه۪يمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا بَلَدًا اٰمِنًا وَارْزُقْ اَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ اٰمَنَ مِنْهُمْ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِۚ قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَاُمَتِّعُهُ قَل۪يلًا ثُمَّ اَضْطَرُّهُ اِلٰى عَذَابِ النَّارِۜ وَبِئْسَ الْمَص۪يرُ

Ve iz kâle İbrâhîmu rabbi’c’al hâzâ beledâ âminen verzuk ehlehu mine’s-semârâti men âmene minhum billâhi ve’l-yevmi’l-âhir. Kâle ve men kefera fe umetti’uhû kalîlâ, summe’zdarruhû ilâ azâbi’n-nâr. Ve bi’sel-masîr.

İbrâhim, “Rabbim! Burasını güvenli bir şehir kıl ve halkından Allah’a ve ahiret gününe inananları çeşitli meyvelerle rızıklandır” dedi. Allah, “İnkâr edeni de az bir süre rızıklandırırım, sonra onu cehennem azabına sürüklerim. Orası ne kötü bir varış yeridir!” dedi.

وَاِذْ يَرْفَعُ اِبْرٰه۪يمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ اِسْمٰع۪يلُۙ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّاۜ اِنَّكَ اَنْتَ السَّم۪يعُ الْعَل۪يمُ

Ve iz yerfe’u İbrâhîmul-kavâide minel-beyti ve İsmâ’îl. Rabbenâ tekabbel minnâ, inneke ente’s-semî’ul-alîm.

İbrâhim ve İsmail, Kâbe’nin temellerini yükseltirken, “Rabbimiz! Bizden bunu kabul buyur. Şüphesiz ki sen her şeyi işiten, hakkıyla bilensin” dediler.

رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَٓا اُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَ اَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَٓاۚ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوَّابُ الرَّح۪يمُ

Rabbenâ’c’alnâ muslimeyni leke ve min zurriyyetinâ ummeten muslimeten lek. Ve erinâ menâsikenâ ve tüb aleynâ. İnneke ente’t-Tevvâbu’r-Rahîm.

Rabbimiz! Bizi sana teslim olanlardan eyle, soyumuzdan da sana teslim olan bir ümmet çıkar. Bize ibadet yerlerimizi göster, tövbemizi kabul et. Şüphesiz sen tövbeleri çok kabul eden ve çok merhametli olansın.

رَبَّنَا وَابْعَثْ ف۪يهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ اٰيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكّ۪يهِمْۜ اِنَّكَ اَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَك۪يمُ

Rabbenâ veb’as fîhim resûlen minhum yetlû aleyhim âyâtik, ve yu’allimuhumul-kitâbe ve’l-hikmete ve yuzekkîhim. İnneke ente’l-Azîzu’l-Hakîm.

Rabbimiz! Onlara, içlerinden senin ayetlerini okuyan, onlara kitabı ve hikmeti öğreten ve onları arındıran bir peygamber gönder. Şüphesiz ki sen mutlak güç sahibisin, hüküm ve hikmet sahibisin.

وَمَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ اِبْرٰه۪يمَ اِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُۜ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَاۖ وَاِنَّهُ فِي الْاٰخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِح۪ينَ

Ve men yergabu an milleti İbrâhîme illâ men sefihe nefsâh. Ve lekadis-tafeynâhû fî’d-dünyâ. Ve innehû fi’l-âhireti lemine’s-sâlihîn.

İbrâhim’in dininden, ancak akılsız olan kimse yüz çevirir. Biz onu dünyada seçtik. O, ahirette de şüphesiz salihlerdendir.

اِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ اَسْلِمْۜ قَالَ اَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَم۪ينَ

İz kâle lehu rabbuhû eslim. Kâle eslemtu li rabbil âlemîn.

Rabbi ona, “Teslim ol!” demişti. O da “Âlemlerin Rabbine teslim oldum” demişti.

وَوَصّٰى بِهَٓا اِبْرٰه۪يمُ بَن۪يهِ وَيَعْقُوبُۜ يَابَن۪يَّ اِنَّ اللّٰهَ اصْطَفٰى لَكُمُ الدّ۪ينَ فَلَا تَمُوتُنَّ اِلَّا وَاَنْتُمْ مُسْلِمُونَ

Ve vassâ bihâ İbrâhîmu benîhi ve Ya’kûb. Yâ beniyye innallâhastafâ lekumud-dîne fe lâ temûtunne illâ ve entum muslimûn.

İbrâhim de, Yakub da bunu çocuklarına vasiyet etti: “Ey evlatlarım! Allah sizin için bu dini seçti. Öyleyse yalnızca Müslümanlar olarak can verin!”

اَمْ كُنْتُمْ شُهَدَٓاءَ اِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُۙ اِذْ قَالَ لِبَن۪يهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْد۪يۜ قَالُوا نَعْبُدُ اِلٰهَكَ وَاِلٰهَ اٰبَٓائِكَ اِبْرٰه۪يمَ وَاِسْمٰع۪يلَ وَاِسْحٰقَ اِلٰهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ

Em kuntum şuhedâe iz hazara Ya’kûbe’l-mevt, iz kâle li benîhi mâ ta’budûne min ba’dî? Kâlû na’budu ilâheke ve ilâhe âbâike İbrâhîme ve İsmâîle ve İshâka ilâhen vâhiden ve nahnu lehu muslimûn.

Yoksa Yakub’a ölüm geldiği zaman orada mıydınız? O zaman oğullarına, “Benden sonra neye kulluk edeceksiniz?” demişti. Onlar da, “Senin ilahına ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak’ın ilahına -bir tek ilaha- kulluk edeceğiz. Biz yalnız ona teslim olanlarız” dediler.

تِلْكَ اُمَّةٌ قَدْ خَلَتْۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْۜ وَلَا تُسْـَٔلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ

Tilke ummetun kad halet. Lehâ mâ kesebet ve lekum mâ kesebtum. Ve lâ tus’elûne ammâ kânû ya’melûn.

Onlar bir ümmetti, gelip geçti. Onların kazandıkları kendilerine, sizin kazandıklarınız da sizedir. Siz onların yaptıklarından sorumlu tutulmazsınız.

وَقَالُوا كُونُوا هُودًا اَوْ نَصَارٰى تَهْتَدُواۜ قُلْ بَلْ مِلَّةَ اِبْرٰه۪يمَ حَن۪يفًاۜ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِك۪ينَ

Ve kâlû kûnû hûden ev nasârâ tehtedû. Kul bel millete İbrâhîme hanîfâ. Ve mâ kâne minel-muşrikîn.

“Yahudi veya Hristiyan olun ki doğru yolu bulasınız” dediler. De ki: “Hayır! (Biz) Allah’ı birleyen ve müşriklerden olmayan İbrahim’in dinine uyarız.”

قُولُوا اٰمَنَّا بِاللّٰهِ وَمَٓا اُنْزِلَ اِلَيْنَا وَمَٓا اُنْزِلَ اِلٰٓى اِبْرٰه۪يمَ وَاِسْمٰع۪يلَ وَاِسْحٰقَ وَيَعْقُوبَ وَالْاَسْبَاطِ وَمَٓا اُوتِيَ مُوسٰى وَع۪يسٰى وَمَٓا اُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْۚ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ اَحَدٍ مِنْهُمْۚ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ

Kûlû âmennâ billâhi ve mâ unzile ileynâ ve mâ unzile ilâ İbrâhîme ve İsmâîle ve İshâka ve Ya’kûbe ve’l-esbât. Ve mâ ûtiye Mûsâ ve ‘Îsâ ve mâ ûtiyen-nebiyûne min rabbihim. Lâ nuferriḳu beyne ehadin minhum. Ve nahnu lehu muslimûn.

Deyin ki: “Biz Allah’a, bize indirilene, İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve torunlara indirilenlere, Musa’ya, İsa’ya ve diğer peygamberlere Rableri tarafından verilene iman ettik. Onlar arasında hiçbir ayrım yapmayız. Biz yalnızca O’na teslim olanlarız.”

فَاِنْ اٰمَنُوا بِمِثْلِ مَٓا اٰمَنْتُمْ بِه۪ فَقَدِ اهْتَدَوْاۚ وَاِنْ تَوَلَّوْا فَاِنَّمَا هُمْ ف۪ي شِقَاقٍۚ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّٰهُۜ وَهُوَ السَّم۪يعُ الْعَل۪يمُ

Fe in âmenû bimislî mâ âmentum bihî fe kadihtedev. Ve in tevellev fe innemâ hum fî şikâḳ. Fese yekfîkehumu’llâh. Ve huve’s-Semîu’l-Alîm.

Eğer onlar da sizin inandığınız gibi inanırlarsa doğru yolu bulmuş olurlar. Yok eğer yüz çevirirlerse, onlar ancak bir ayrılık içindedirler. Allah, onlara karşı sana yeter. O işitendir, bilendir.

صِبْغَةَ اللّٰهِۜ وَمَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللّٰهِ صِبْغَةًۜ وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ

Sıbğatallâh. Ve men ahsenu minallâhi sıbğah. Ve nahnu lehu âbidûn.

Allah’ın boyasıyla boyandık. Allah’ın boyasından daha güzel boyası olan kimdir? Biz yalnız O’na kulluk ederiz.

قُلْ اَتُحَاجُّونَنَا فِي اللّٰهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْۚ وَلَنَا اَعْمَالُنَا وَلَكُمْ اَعْمَالُكُمْۚ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ

Kul etuhâccûnenâ fîllâhi ve huve rabbunâ ve rabbukum. Ve lenâ a’mâlunâ ve lekum a’mâlukum. Ve nahnu lehu muhlisûn.

De ki: “Siz Allah hakkında bizimle mi tartışıyorsunuz? O bizim de Rabbimiz, sizin de Rabbinizdir. Bizim amellerimiz bize, sizin amelleriniz size aittir. Biz yalnız O’na gönülden bağlıyız.”

اَمْ تَقُولُونَ اِنَّ اِبْرٰه۪يمَ وَاِسْمٰع۪يلَ وَاِسْحٰقَ وَيَعْقُوبَ وَالْاَسْبَاطَ كَانُوا هُودًا اَوْ نَصَارٰىۜ قُلْ ءَاَنْتُمْ اَعْلَمُ اَمِ اللّٰهُۜ وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللّٰهِۜ وَمَا اللّٰهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

Em tekûlûne inne İbrâhîme ve İsmâîle ve İshâka ve Ya’kûbe ve’l-esbâta kânû hûden ev nasârâ. Kul e entum a’lemu emi’llâh. Ve men azlemu mimmen keteme şehâdenten ındehû mine’llâh. Ve mâllâhu bi gâfilin ammâ ta’melûn.

Yoksa İbrahim, İsmail, İshak, Yakup ve torunlarının Yahudi veya Hristiyan olduklarını mı söylüyorsunuz? De ki: “Siz mi daha iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı?” Allah’tan elinde şahitlik olduğu hâlde bunu gizleyenden daha zalim kim olabilir? Allah, yaptıklarınızdan gafil değildir.

تِلْكَ اُمَّةٌ قَدْ خَلَتْۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْۚ وَلَا تُسْـَٔلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ

Tilke ummetun kad halet. Lehâ mâ kesebet ve lekum mâ kesebtum. Ve lâ tus’elûne ammâ kânû ya’melûn.

Onlar bir ümmetti, gelip geçti. Onların kazandıkları kendilerine, sizin kazandıklarınız da sizedir. Siz onların yaptıklarından sorumlu tutulmazsınız.

سَيَقُولُ السُّفَهَٓاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّت۪ي كَانُوا عَلَيْهَاۜ قُلْ لِلّٰهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُۚ يَهْد۪ي مَنْ يَشَٓاءُ اِلٰى صِرَاطٍ مُسْتَق۪يمٍ

Seyekûlus-süfehâu mine’n-nâsi mâ vellâhum an kıbletihimul-leti kânû aleyhâ. Kul lillâhi’l-meşriku ve’l-mağrib. Yehdî men yeşâü ilâ sırâtin mustekîm.

Aklı ermez kişiler, “Onları, daha önce yöneldikleri kıbleden çeviren nedir?” diyecekler. De ki: “Doğu da batı da Allah’ındır. O, dilediğini dosdoğru yola iletir.”

وَكَذٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ اُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَٓاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَه۪يدًاۜ وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّت۪ي كُنْتَ عَلَيْهَٓا اِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلٰى عَقِبَيْهِۜ وَ اِنْ كَانَتْ لَكَب۪يرَةً اِلَّا عَلَى الَّذ۪ينَ هَدَى اللّٰهُۜ وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِيُض۪يعَ ا۪يمَانَكُمْۚ اِنَّ اللّٰهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُ۫فٌ رَح۪يمٌ

Ve kezâlike cealnâkum ummeten vasatâ li tekûnû şühedâe alen-nâsi ve yekûner-Resûlu aleykum şehîdâ. Ve mâ cealnâl-kıbletelletî kunte aleyhâ illâ li na’leme men yettebiur-Resûle mimmen yenkalibu alâ akıbeyh. Ve in kânet le kebîraten illâ ale’l-lezîne hedâllâh. Ve mâ kânallâhu li yudîa îmânekum. İnnallâhe bi’n-nâsi le Raûfun Rahîm.

Böylece sizi, insanlar üzerine şahitlik eden orta bir ümmet kıldık. Peygamber de sizin üzerinize şahit olsun. Önceden yöneldiğin kıbleyi değiştirmemiz, kimin Peygambere uyacağını ve kimin geri döneceğini belirlemek içindi. Bu, Allah’ın doğru yola eriştirdiği kimseler dışındakilere ağır gelir. Allah, imanınızı zayi edecek değildir. Şüphesiz Allah insanlara karşı çok şefkatli ve çok merhametlidir.

قَدْ نَرٰى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَٓاءِۚ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضٰىهَاۜ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِۜ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُۚ وَ اِنَّ الَّذ۪ينَ اُو۫تُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْۜ وَمَا اللّٰهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ

Kad nerâ tekallube vechike fis-semâ. Fe le nuvelliyenneke kıbleten tardâhâ. Fe velli vecheke şatral-Mescidil-Harâm. Ve haysu mâ kuntum fe vellû vucûhekum şatrah. Ve innellezîne ûtul-kitâbe le ya’lemûne ennehu’l-hakku min rabbihim. Ve mâllâhu bi gâfilin ammâ ya’melûn.

Biz yüzünün göğe doğru çevrildiğini görüyoruz. Seni hoşnut olacağın bir kıbleye döndüreceğiz. O halde yüzünü Mescid-i Haram’a çevir. Siz de nerede olursanız olun yüzünüzü o yöne çevirin. Kendilerine kitap verilenler, onun Rablerinden gelen bir gerçek olduğunu bilirler. Allah, onların yaptıklarından gafil değildir.

وَلَئِنْ اَتَيْتَ الَّذ۪ينَ اُو۫تُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ اٰيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَۚ وَمَٓا اَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْۚ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ اَهْوَٓاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَٓاءَكَ مِنَ الْعِلْمِۙ اِنَّكَ اِذًا لَمِنَ الظَّالِم۪ينَ

Ve lein eteytellezîne ûtul-kitâbe bi kulli âyetin mâ tebiû kıbletek. Ve mâ ente bi tâbi’in kıbletehum. Ve mâ ba’duhum bi tâbi’in kıblete ba’d. Ve le initteba’te ehvâehum min ba’di mâ câeke minel-ilm, inneke izen le minaz-zâlimîn.

Kendilerine kitap verilenlere her türlü delili getirsen bile, senin kıblene uymazlar. Sen de onların kıblesine uymazsın. Onlar da birbirlerinin kıblesine uymaz. Eğer sana gelen bilgiden sonra onların arzularına uyarsan, o zaman sen de zalimlerden olursun.

الَّذ۪ينَ اٰتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ اَبْنَٓاءَهُمْۚ وَاِنَّ فَر۪يقًا مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ

Ellezîne âteynâhumul-kitâbe ya’rifûnehû kemâ ya’rifûne ebnâehum. Ve inne ferîkan minhum le yektumûnel-hakka ve hum ya’lemûn.

Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, onu, kendi oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar. Buna rağmen onlardan bir grup, bile bile gerçeği gizlerler.

اَلْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَر۪ينَ

El-hakku min rabbik, fe lâ tekûnenne minel-mumterîn.

Gerçek, Rabbinden gelendir. Öyleyse sakın şüphe edenlerden olma.

وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلّ۪يهَاۜ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِۜ اَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللّٰهُ جَم۪يعًاۜ اِنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

Ve likullin vichatun huve muvelliyehâ. Festebikûl-hayrât. Eynemâ tekûnû ye’ti bikumu’llâhu cemî’â. İnnallâhe alâ kulli şey’in kadîr.

Herkesin yöneldiği bir yön vardır. O halde hayırlarda yarışın! Nerede olursanız olun, Allah sizi bir araya getirecektir. Şüphesiz Allah her şeye kadirdir.

وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِۚ وَاِنَّهُ لَلْحَقُّ مِنْ رَبِّكَۚ وَمَا اللّٰهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

Ve min haysu harecte fe velli vecheke şatral-Mescidil-Harâm. Ve innehû le’l-hakku min rabbik. Ve mâllâhu bi gâfilin ammâ ta’melûn.

Nereden yola çıkarsan çık, yüzünü Mescid-i Haram’a çevir. Bu, Rabbinden gelen kesin bir gerçektir. Allah, yaptıklarınızdan habersiz değildir.

وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِۚ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ اِلَّا الَّذ۪ينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِۚ وَلِاُتِمَّ نِعْمَت۪ي عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

Ve min haysu harecte fe velli vecheke şatral-Mescidil-Harâm. Ve haysu mâ kuntum fe vellû vucûhekum şatrah. Liellâ yekûne li’n-nâsi aleykum huccetun illallezîne zalemû minhum, fe lâ tahşevhum vahşevnî. Ve liutimme ni’metî aleykum ve leallekum tehtedûn.

Nereden çıkarsan çık, yüzünü Mescid-i Haram yönüne çevir. Nerede olursanız olun, yüzlerinizi o yöne çevirin ki, içlerinden zulmedenler hariç insanların size karşı bir delili olmasın. Onlardan korkmayın, Benden korkun. Ta ki size olan nimetimi tamamlayayım ve hidayete eresiniz.

كَمَآ اَرْسَلْنَا ف۪يكُمْ رَسُولاً مِنْكُمْ يَتْلُوا عَلَيْكُمْ اٰيَاتِنَا وَيُزَكّ۪يكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ

Kemâ erselnâ fîkum resûlen minkum yetlû aleykum âyâtinâ ve yuzekkîkum ve yuallimukumul kitâbe vel hikmeh, ve yuallimukum mâ lem tekûnû ta’lemûn.

Tıpkı size, ayetlerimizi okuyan, sizi arındıran, size Kitap ve hikmeti öğreten, bilmediklerinizi de öğreten içinizden bir elçi gönderdiğimiz gibi.

فَاذْكُرُون۪ٓي اَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا ل۪ي وَلَا تَكْفُرُونِ

Fezkurûnî ezkurkum, ve’şkurû lî ve lâ tekfurûn.

Öyleyse siz beni anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.

يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اسْتَع۪ينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلٰوةِۜ اِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصَّابِر۪ينَ

Yâ eyyuhellezîne âmenû ista’înû bi’s-sabri ve’s-salâh. İnneallâhe meassâbirîn.

Ey iman edenler! Sabır ve namazla Allah’tan yardım dileyin. Şüphesiz Allah, sabredenlerle beraberdir.

وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ اَمْوَاتٌۜ بَلْ اَحْيَٓاءٌ وَلٰكِنْ لَا تَشْعُرُونَ

Ve lâ tekûlû limen yuktelu fî sebîlillâhi emvât, bel ahyâun ve lâkin lâ teş’urûn.

Allah yolunda öldürülenlere “ölüler” demeyin. Hayır, onlar diridirler; fakat siz bunu bilemezsiniz.

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْاَمْوَالِ وَالْاَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِۜ وَبَشِّرِ الصَّابِر۪ينَ

Ve le nebluvennekum bi şey’in minel havfi vel cû’i ve naksin minel emvâli vel enfusi ve’s-semârât. Ve beşşiri’s-sâbirîn.

Andolsun, sizi biraz korku, açlık, mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltme ile imtihan edeceğiz. Sabredenleri müjdele.

الَّذ۪ينَ اِذَٓا اَصَابَتْهُمْ مُص۪يبَةٌ قَالُٓوا اِنَّا لِلّٰهِ وَاِنَّٓا اِلَيْهِ رَاجِعُونَ

Ellezîne izâ esâbet-hum musîbetun kâlû innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn.

Onlar ki, başlarına bir musibet geldiğinde, “Biz Allah’a aidiz ve şüphesiz O’na döneceğiz” derler.

اُو۫لٰٓئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌۜ وَاُو۫لٰٓئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ

Ulâike aleyhim salevâtun min rabbihim ve rahmeh. Ve ulâike humu’l-muhtedûn.

İşte Rablerinden bağışlanma ve rahmet onlaradır. Doğru yola erişenler de onlardır.

اِنَّ الصَّفٰى وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَٓائِرِ اللّٰهِۚ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ اَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَاِنَّ اللّٰهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ

İnne’s-safâ ve’l-Mervete min şeâ’irillâh. Fe men haccel-beyte ev i’tamera fe lâ cunâha aleyhi en yettevvefe bihimâ. Ve men tetavva’a hayran fe innallâhe şâkirun alîm.

Şüphesiz Safâ ile Merve Allah’ın sembollerindendir. Kim hac veya umre yaparken onlara tavaf ederse, bunda bir sakınca yoktur. Kim gönüllü olarak bir iyilik yaparsa, bilsin ki Allah şükrün karşılığını verir ve her şeyi bilir.

اِنَّ الَّذ۪ينَ يَكْتُمُونَ مَٓا اَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدٰى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنّٰهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِۙ اُو۫لٰٓئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللّٰهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ

İnnellezîne yektumûne mâ enzelnâ minel beyyinâti ve’l-hudâ min ba’di mâ beyyennâhu li’n-nâsi fîl-kitâb. Ulâike yel’anuhumullâhu ve yel’anuhumu’l-lâinûn.

İndirdiğimiz açık delilleri ve doğru yolu Kitap’ta insanlara açıkladıktan sonra gizleyenleri, Allah da lanetler, bütün lanet edenler de lanetler.

اِلَّا الَّذ۪ينَ تَابُوا وَاَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَاُو۫لٰٓئِكَ اَتُوبُ عَلَيْهِمْۜ وَاَنَا التَّوَّابُ الرَّح۪يمُ

İllellezîne tâbû ve aslahû ve beyyenû fe ulâike etûbu aleyhim. Ve ene’t-Tevvâbu’r-Rahîm.

Ancak tevbe edip hallerini düzelten ve gerçeği açıklayanlar müstesna. Ben onların tevbelerini kabul ederim. Ben çok tevbe kabul edenim, merhametliyim.

اِنَّ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ اُو۫لٰٓئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللّٰهِ وَالْمَلٰٓئِكَةِ وَالنَّاسِ اَجْمَع۪ينَ

İnnellezîne keferû ve mâtû ve hum kuffâr(un), ulâike aleyhim le‘netullâhi ve’l-melâiketi ve’n-nâsi ecmaîn.

Şüphesiz inkâr edenler ve kâfir olarak ölenler var ya, Allah’ın, meleklerin ve bütün insanların laneti onların üzerinedir.

خَالِد۪ينَ ف۪يهَاۜ لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ

Hâlidîne fîhâ, lâ yukhaffefu anhumul-azâbu ve lâ hum yunzarûn.

Onlar orada ebedi kalacaklardır. Azap onlardan hafifletilmez ve kendilerine süre tanınmaz.

وَاِلٰهُكُمْ اِلٰهٌ وَاحِدٌۚ لَآ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ الرَّحْمٰنُ الرَّح۪يمُ

Ve ilâhukum ilâhun vâhid. Lâ ilâhe illâ huve’r-Rahmânu’r-Rahîm.

Sizin ilâhınız tek bir ilâhtır. O’ndan başka ilâh yoktur. O, Rahmân’dır, Rahîm’dir.

اِنَّ ف۪ي خَلْقِ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّت۪ي تَجْر۪ي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ مِنَ السَّمَٓاءِ مِنْ مَٓاءٍ فَاَحْيَا بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ ف۪يهَا مِنْ كُلِّ دَٓابَّةٍۙ وَتَصْر۪يفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَٓاءِ وَالْاَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ

İnne fî halkis-semâvâti ve’l-ard, va’htilâfi’l-leylî ve’n-nehâr, ve’l-fulkilletî tecrî fî’l-bahri bimâ yenfeun-nâs, ve mâ enzelallâhu mine’s-semâi min mâin fe ahyâ bihil-arda ba’de mevtihâ, ve beşşe fîhâ min kulli dâbbeh, ve tasrîfir-riyâhi ve’s-sehâbi’l-musehhari beyne’s-semâi ve’l-ard, leâyâtin li kavmin ya‘kilûn.

Şüphesiz göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelişinde, insanlar için faydalı şeylerle denizde hareket eden gemilerde, Allah’ın gökten bir su indirip onunla ölümünden sonra yeryüzünü diriltmesinde ve orada her türlü canlıyı yaymasında, rüzgârları yönlendirmesinde ve gökle yer arasında emre amade edilmiş bulutlarda aklını kullanan bir topluluk için elbette ibretler vardır.

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللّٰهِ اَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّٰهِۜ وَالَّذ۪ينَ آمَنُوا اَشَدُّ حُبًّا لِلّٰهِۜ وَلَوْ يَرَى الَّذ۪ينَ ظَلَمُوا اِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ اَنَّ الْقُوَّةَ لِلّٰهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللّٰهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ

Ve minen-nâsi men yettehizu min dûnillâhi endâden yuhibbûnehum ke hubbillâh. Vellezîne âmenû eşeddü hubben lillâh. Ve lev yerâllezîne zalemû iz yeravne’l-azâbe enne’l-kuvvete lillâhi cemî‘â, ve enne’llâhe şedîdü’l-azâb.

İnsanlardan bazıları Allah’tan başka varlıkları O’na eş tutar ve onları Allah’ı sever gibi severler. İman edenler ise Allah’ı her şeyden çok severler. Zulmedenler azabı gördüklerinde bütün kuvvetin Allah’a ait olduğunu ve Allah’ın azabının çok şiddetli olduğunu keşke görebilselerdi!

اِذْ تَبَرَّأَ الَّذ۪ينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذ۪ينَ اتَّبَعُوا وَرَاَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْاَسْبَابُ

İz teberreellezîne’t-tubi’û minellezîne’t-tebe’û ve reevu’l-azâbe ve tekatta’at bihimü’l-esbâb.

(Kıyamet gününde) uyulanlar, kendilerine uyanlardan uzak duracak, azabı görecekler ve aralarındaki bütün bağlar kopacaktır.

وَقَالَ الَّذ۪ينَ اتَّبَعُوا لَوْ اَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّاۜ كَذٰلِكَ يُر۪يهِمُ اللّٰهُ اَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْۚ وَمَا هُمْ بِخَارِج۪ينَ مِنَ النَّارِ

Ve kâlellezîne’t-tebe’û lev enne lenâ kerreten fe neteberrae minhum kemâ teberreû minnâ. Kezâlike yurîhimullâhu a‘mâlehum haserâti’n aleyhim. Ve mâ hum bi hâricîne mine’n-nâr.

Kendilerine uyanlar, “Keşke bizim de (dünyaya) bir dönüşümüz olsa da, onların bizden uzaklaştıkları gibi biz de onlardan uzaklaşsak” derler. İşte böylece Allah onlara yaptıklarını pişmanlıkla gösterecek, onlar da ateşten çıkamayacaklardır.

يَٓا اَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْاَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِۚ اِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُب۪ينٌ

Yâ eyyuhen-nâsu kulû mimmâ fi’l-ardi halâlen tayyibâ, ve lâ tettebi’û hutuvâti’ş-şeytân, innehu lekum aduvvun mubîn.

Ey insanlar! Yeryüzündeki helâl ve temiz şeylerden yiyin. Şeytanın adımlarını izlemeyin. Çünkü o sizin apaçık düşmanınızdır.

اِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّٓوءِ وَالْفَحْشَٓاءِ وَاَنْ تَقُولُوا عَلَى اللّٰهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ

İnnemâ ye’murukum bi’s-sû’i ve’l-fahşâi ve en tekûlû alallâhi mâ lâ ta‘lemûn.

Size ancak kötülüğü, çirkinliği ve Allah hakkında bilmediğiniz şeyleri söylemenizi emreder.

وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا اَلْفَيْنَا عَلَيْهِ اٰبَٓاءَنَٓاۘ اَوَلَوْ كَانَ اٰبَٓاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْـًٔا وَلَا يَهْتَدُونَ

Ve izâ kîle lehumu’t-tebi’û mâ enzelallâh, kâlû bel nettebi’u mâ elfeynâ aleyhi âbâenâ. Ev e velev kâne âbâuhum lâ ya‘kilûne şey’en ve lâ yehtedûn.

Onlara “Allah’ın indirdiğine uyun” denildiğinde, “Hayır! Biz, atalarımızı üzerinde bulduğumuz yola uyarız” derler. Ya ataları hiçbir şey anlamamış ve doğru yolu bulamamış idiyseler de mi?

وَمَثَلُ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذ۪ي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ اِلَّا دُعَٓاءً وَنِدَٓاءًۜ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ

Ve meselullezîne keferû ke meselillezî yen’iqu bimâ lâ yesmeu illâ duâen ve nidâen. Summun bukmun umyun fe hum lâ ya’kilûn.

İnkâr edenlerin durumu, sadece çağrıyı ve seslenişi işiten (hayvanlara) bağıran çobanın durumu gibidir. Onlar sağırdır, dilsizdir, kördür; bu yüzden akıl erdiremezler.

يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلّٰهِ اِنْ كُنْتُمْ اِيَّاهُ تَعْبُدُونَ

Yâ eyyuhellezîne âmenû kulû min tayyibâti mâ razaknâkum, ve’şkurû lillâh in kuntum iyyâhu ta’budûn.

Ey iman edenler! Size verdiğimiz rızıkların temiz ve helâl olanlarından yiyin. Eğer yalnızca Allah’a kulluk ediyorsanız O’na şükredin.

اِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ وَمَٓا اُهِلَّ لِغَيْرِ اللّٰهِ بِه۪ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَآ اِثْمَ عَلَيْه۪ۜ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ

İnnemâ harreme aleykumul-meytete ved-deme ve lahmel-hınzîr, ve mâ uhille liğayrillâhi bihî. Fe menı’d-turra gayra bâğin ve lâ âd, fe lâ ism(a) aleyh. İnneallâhe gafûrun rahîm.

Size ancak leşi, kanı, domuz etini ve Allah’tan başkası adına kesilmiş olanı haram kıldı. Kim bunlardan yemek zorunda kalırsa –başkasının hakkına saldırmaksızın ve sınırı aşmaksızın– ona günah yoktur. Şüphesiz Allah bağışlayandır, merhamet edendir.

اِنَّ الَّذ۪ينَ يَكْتُمُونَ مَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِه۪ ثَمَنًا قَل۪يلًاۙ اُو۫لٰٓئِكَ مَا يَأْكُلُونَ ف۪ي بُطُونِهِمْ اِلَّا النَّارَۜ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللّٰهُ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ وَلَا يُزَكّ۪يهِمْۜ وَلَهُمْ عَذَابٌ اَل۪يمٌ

İnnellezîne yektumûne mâ enzellallâhu minel-kitâbi ve yeşterûne bihî semenen kalîlâ, ulâike mâ ye’kulûne fî butûnihim illâ’n-nâr. Ve lâ yukellimuhumullâhu yevme’l-kıyâmeti ve lâ yuzekkîhim, ve lehum azâbun elîm.

Allah’ın Kitap’tan indirdiği şeyleri gizleyen ve onu az bir değer karşılığında satanlar, karınlarına ancak ateş doldurmuş olurlar. Allah, kıyamet günü onlarla konuşmayacak, onları temize çıkarmayacaktır. Onlar için elem verici bir azap vardır.

اُو۫لٰٓئِكَ الَّذ۪ينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدٰى وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِۜ فَمَا اَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ

Ulâikellezîne’ş-terevu’d-dalâlete bil-hudâ, ve’l-azâbe bil-mağfireh. Fe mâ asbarahum ale’n-nâr.

İşte onlar, hidayeti bırakıp sapıklığı, bağışlanma yerine azabı satın alanlardır. Ateşe karşı ne kadar dayanıklılar(!)

ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّۜ وَ اِنَّ الَّذ۪ينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتَابِ لَف۪ي شِقَاقٍ بَع۪يدٍ

Zâlike bi enneallâhe nezzele’l-kitâbe bil-hakk. Ve innellezîne’htelefû fîl-kitâbi le fî şikâkin ba’îd.

Bu, Allah’ın Kitabı hak ile indirmiş olmasındandır. Kitap hakkında anlaşmazlığa düşenler ise derin bir ayrılık içindedirler.

لَيْسَ الْبِرَّ اَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِۘ وَلٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَالْمَلٰٓئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيّ۪ينَۙ وَآتَى الْمَالَ عَلٰى حُبِّه۪ ذَوِي الْقُرْبٰى وَالْيَتَامٰى وَالْمَسَاك۪ينَ وَابْنَ السَّب۪يلِ وَالسَّٓائِل۪ينَ وَفِي الرِّقَابِۙ وَأَقَامَ الصَّلٰوةَ وَآتَى الزَّكٰوةَۙ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ اِذَا عَاهَدُواۙ وَالصَّابِر۪ينَ فِي الْبَأْسَٓاءِ وَالضَّرَّٓاءِ وَح۪ينَ الْبَأْسِۜ اُو۫لٰٓئِكَ الَّذ۪ينَ صَدَقُواۜ وَأُو۫لٰٓئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ

Leysâl-birra en tuvellû vucûhekum kible’l-meşriki ve’l-mağrib, ve lâkinnel-birra men âmene billâhi ve’l-yevmi’l-âhir ve’l-melâiketi ve’l-kitâbi ve’n-nebiyyîn, ve âtâl-mâle alâ hubbihî zevî’l-kurbâ ve’l-yetâmâ ve’l-mesâkîn ve’bne’s-sebîl ve’s-sâilîne ve fî’r-rikâb, ve ekâme’s-salâte ve âtâ’z-zekâte, ve’l-mûfûne bi ahdihim izâ âhedû, ve’s-sâbirîne fîl-be’sâi ve’d-darrâi ve hîne’l-be’s. Ulâike’l-lezîne sadakû, ve ulâike humu’l-mutteqûn.

Yüzlerinizi doğuya ve batıya çevirmeniz iyilik değildir. Asıl iyilik, Allah’a, ahiret gününe, meleklere, kitaba ve peygamberlere iman eden; malını Allah sevgisiyle akrabaya, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, dilencilere ve kölelerin kurtuluşuna harcayan; namazı kılan, zekâtı veren; ahitlerine sadık kalan ve sıkıntı, hastalık ve savaş anında sabredenlerin davranışıdır. İşte doğru olanlar bunlardır; takvâ sahipleri de bunlardır.

يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلٰىۖ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالْاُنْثٰى بِالْاُنْثٰىۚ فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ اَخ۪يهِ شَيْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَاَدَٓاءٌ اِلَيْهِ بِاِحْسَانٍۗ ذٰلِكَ تَخْف۪يفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَرَحْمَةٌۚ فَمَنِ اعْتَدٰى بَعْدَ ذٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ اَل۪يمٌ

Yâ eyyuhellezîne âmenû kutibe aleykumul-kısâsu fî’l-katlâ. El-hurru bil-hurri ve’l-abdu bil-abdi ve’l-unse bil-unse. Fe men ufiye lehu min ehîhi şey’un fettebi’un bil-ma’rûf ve edâun ileyhi bi ihsân. Zâlike tahfîfun min rabbikum ve rahmeh. Fe men i’tedâ ba’de zâlike fe lehu azâbun elîm.

Ey iman edenler! Öldürülenler hakkında size kısas farz kılındı. Hür, hürle; köle, köleyle; kadın, kadınla (kısas edilir). Fakat kim, kardeşi tarafından bir bağışlama ile karşılaşırsa, artık örfe uymak ve güzellikle diyeti ödemek gerekir. Bu, Rabbinizden bir hafifletme ve rahmettir. Bundan sonra kim sınırı aşarsa, onun için elem verici bir azap vardır.

وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيٰوةٌ يَٓا اُو۫لِي الْاَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

Ve lekum fîl-kısâsi hayâtun yâ ulîl-elbâb, leallekum tetteqûn.

Ey akıl sahipleri! Kısasta sizin için hayat vardır. Umulur ki sakınırsınız.

كُتِبَ عَلَيْكُمْ اِذَا حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ اِنْ تَرَكَ خَيْرًا الْوَص۪يَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْاَقْرَب۪ينَ بِالْمَعْرُوفِۚ حَقًّا عَلَى الْمُتَّق۪ينَ

Kutibe aleykum izâ hazara ehadekumul-mevt, in terake hayranil-vasiyyetu li’l-vâlideyni ve’l-akrabîne bil-ma’rûf. Hakk(an) ale’l-muttaqîn.

Sizden birine ölüm gelip çattığında, eğer geriye bir mal bırakıyorsa, anne babasına ve yakın akrabalarına uygun bir şekilde vasiyet etmesi, takvâ sahipleri üzerine bir haktır.

فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ مَا سَمِعَهُ فَاِنَّمَآ اِثْمُهُ عَلَى الَّذ۪ينَ يُبَدِّلُونَهُۜ اِنَّ اللّٰهَ سَم۪يعٌ عَلِيمٌ

Fe men beddelehû ba’de mâ semi’ahû fe innemâ ismuhû ale’l-lezîne yubeddilûneh. İnneallâhe semîun alîm.

Her kim vasiyeti duyduktan sonra değiştirirse, günahı ancak onu değiştirenleredir. Şüphesiz Allah işitendir, bilendir.

فَمَنْ خَافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفًا اَوْ اِثْمًا فَاَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلَآ اِثْمَ عَلَيْهِۜ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ

Fe men hâfe min mûsin cenefen ev ismen fe esleha beynehum fe lâ isme aleyh. İnneallâhe gafûrun rahîm.

Fakat kim vasiyet edenin (taraflı davranmasından veya) bir günaha düşmesinden endişe eder de, (mirasçılar arasında) düzeltme yaparsa, ona günah yoktur. Şüphesiz Allah çok bağışlayan, çok merhamet edendir.

يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

Yâ eyyuhellezîne âmenû kutibe aleykumu’s-sıyâmü kemâ kutibe ale’l-lezîne min kablikum leallekum tetteqûn.

Ey iman edenler! Oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi size de farz kılındı. Umulur ki takvâ sahibi olursunuz.

اَيَّامًا مَعْدُودَاتٍۚ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَر۪يضًا اَوْ عَلٰى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ اَيَّامٍ اُخَرَۚ وَعَلَى الَّذ۪ينَ يُط۪يقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْك۪ينٍۚ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُۚ وَاَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

Eyyâmen ma’dûdât. Fe men kâne minkum merîzan ev alâ seferin fe iddetun min eyyâmin uhar. Ve ale’l-lezîne yutîgûnehû fidyetun ta’âmü miskîn. Fe men tetavva’a hayran fe huve hayrun leh. Ve en tasûmû hayrun lekum in kuntum ta’lemûn.

Sayılı günlerde oruç tutmanız gerekir. Sizden kim hasta olur veya yolculukta bulunursa, tutamadığı günler kadar başka günlerde oruç tutar. Oruca dayanamayacak olanlar ise bir yoksulu doyuracak kadar fidye verir. Kim gönüllü olarak fazlasını yaparsa, bu kendisi için daha hayırlıdır. Oruç tutmanız eğer bilirseniz sizin için daha hayırlıdır.

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذ۪يٓ اُنْزِلَ ف۪يهِ الْقُرْاٰنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدٰى وَالْفُرْقَانِۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُۚ وَمَنْ كَانَ مَر۪يضًا اَوْ عَلٰى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ اَيَّامٍ اُخَرَۚ يُر۪يدُ اللّٰهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُر۪يدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللّٰهَ عَلٰى مَا هَدٰيكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

Şehru ramazânellezî unzile fîhi’l-kur’ân, huden li’n-nâsi ve beyyinâtin minel-hudâ ve’l-furqân. Fe men şehide minkumu’ş-şehra felyasumh. Ve men kâne merîzan ev alâ seferin fe iddetun min eyyâmin uhar. Yurîdullâhu bikumu’l-yusra ve lâ yurîdu bikumu’l-usr, ve li tukmilû’l-iddeh, ve li tukebbirûllâhe alâ mâ hedâkum ve leallekum teşkurûn.

Ramazan ayı, insanlara yol gösterici, doğruyu ve yanlışı ayırt edici belgelerle Kur’an’ın indirildiği aydır. Sizden kim bu aya erişirse oruç tutsun. Kim hasta ya da yolculukta olursa, tutamadığı günler kadar diğer günlerde oruç tutsun. Allah sizin için kolaylık ister, zorluk istemez. Oruç günlerini tamamlamanızı, sizi doğru yola ilettiği için Allah’ı yüceltmenizi ve şükretmenizi ister.

وَاِذَا سَاَلَكَ عِبَاد۪ي عَنّ۪ي فَاِنّ۪ي قَر۪يبٌۚ اُج۪يبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ اِذَا دَعَانِۜ فَلْيَسْتَج۪يبُوا ل۪ي وَلْيُؤْمِنُوا ب۪ي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ

Ve izâ seelake ibâdî annî fe innî karîb, ucîbu davete’d-dâi izâ de’ân. Felyestecîbû lî ve lîu’minû bî leallehum yerşudûn.

Kullarım sana beni sorduklarında (söyle onlara): Şüphesiz ben onlara çok yakınım. Bana dua ettiğinde dua edenin duasına cevap veririm. O hâlde onlar da benim davetime uysunlar ve bana iman etsinler ki doğru yola ulaşsınlar.

اُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ اِلٰى نِسَٓائِكُمْۚ هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَاَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّۜ عَلِمَ اللّٰهُ اَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتَانُونَ اَنْفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْۚ فَالْـَٰٔنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا كَتَبَ اللّٰهُ لَكُمْۚ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتّٰى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْاَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْاَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِۚ ثُمَّ اَتِمُّوا الصِّيَامَ اِلَى الَّيْلِۚ وَلَا تُبَاشِرُوهُنَّ وَاَنْتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِۗ تِلْكَ حُدُودُ اللّٰهِ فَلَا تَقْرَبُوهَاۗ كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللّٰهُ اٰيَاتِه۪ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ

Uhillle lekum leylete’s-sıyâmi’r-refesu ilâ nisâikum. Hunne libâsullekum ve entum libâsullehunne. Alimallâhu ennekum kuntum tehtânûne enfusekum, feteabe aleykum ve afâ ankum. Fel’âne bâşirûhunne vebtegû mâ keteballâhu lekum. Ve kulû ve’şrabû hattâ yetebeyyene lekumul-haytul-ebyezu minel-haytil-esvedi minel-fecr. Summe etimmû’s-sıyâme ile’l-leyl. Ve lâ tubâşirûhunne ve entum âkifûne fîl-mesâcid. Tilke hudûdullâh fe lâ takrabûhâ. Kezâlike yubeyyinullâhu âyâtihî li’n-nâsi leallehum yetteqûn.

Oruç gecesinde eşlerinizle cinsel ilişkide bulunmanız size helâl kılındı. Onlar sizin için bir örtü, siz de onlar için bir örtüsünüz. Allah, sizin kendinize ihanet ettiğinizi biliyordu; tevbenizi kabul etti ve sizi bağışladı. Artık onlara yaklaşın ve Allah’ın sizin için takdir ettiğini isteyin. Fecrin beyaz ipliği siyah ipliğinden ayırt edilinceye kadar yiyin için, sonra geceye kadar orucu tamamlayın. Mescitlerde itikâfta iken eşlerinizle birleşmeyin. Bunlar Allah’ın sınırlarıdır, onlara yaklaşmayın. Allah ayetlerini insanlara böyle açıklar ki takvâ sahibi olsunlar.

وَلَا تَأْكُلُوا اَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَآ اِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَر۪يقًا مِنْ اَمْوَالِ النَّاسِ بِالْاِثْمِ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُونَ

Ve lâ te’kulû emvâlekum beynekum bi’l-bâtıl ve tudlû bihâ ile’l-hukkâmi li te’kulû ferîkan min emvâli’n-nâsi bi’l-ism ve entum ta’lemûn.

Aranızda mallarınızı haksız yollarla yemeyin ve bile bile günah işleyerek, halkın mallarından bir kısmını yemek için onları hâkimlere aktarmayın.

يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ الْاَهِلَّةِۜ قُلْ هِيَ مَوَاق۪يتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّۗ وَلَيْسَ الْبِرَّ بِاَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلٰكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقٰىۚ وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ اَبْوَابِهَاۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

Yes’elûneke anil-ehilleh. Kul hiye mevâkîtü li’n-nâsi ve’l-hacc. Ve leysel-birra bi en te’tûl-buyûte min zuhûrihâ, ve lâkinnel-birra menitteqâ. Ve’tul-buyûte min ebvâbihâ. Vettequllâhe leallekum tuflihûn.

Sana hilalleri soruyorlar. De ki: Onlar, insanlar ve hac için vakit ölçüleridir. Evlerin arka tarafından girmeniz iyilik değildir. Asıl iyilik, takvâ sahibi olmaktır. Evlere kapılarından girin. Allah’a karşı gelmekten sakının ki kurtuluşa eresiniz.

وَقَاتِلُوا ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ الَّذ۪ينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُواۜ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَد۪ينَ

Ve kâtilû fî sebîlillâhi’l-lezîne yukâtilûnekum ve lâ ta’tedû. İnneallâhe lâ yuhibbü’l-mu’tedîn.

Sizinle savaşanlara karşı Allah yolunda savaşın. Ama haddi aşmayın. Çünkü Allah haddi aşanları sevmez.

وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْۖ وَأَق۪طِعُوهُمْۖ وَأَحْصِرُوهُمْۖ وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رِئْفَةٌۗ وَأَنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ

Ve ektulûhum heyse sakiftumûhum ve akti’ûhum ve ahsırûhum ve in tebutû fekullem rif’etun ve enneallâhe gafûrun rahîm.

Onları nerede bulursanız öldürün, onları yakalayın, kuşatın; ama eğer tevbe eder ve ibadete yönelirlerse artık merhamet edin. Şüphesiz Allah bağışlayandır, merhamet edendir.

وَإِنْ اَصْبَحُوا۟ مُسْلِمِينَ فَلَا سَبِيلَ عَلَيْهِمْۗ إِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ

Ve in esbahe müslimîne felâ sebîle aleyhim. İnneallâhe gafûrun rahîm.

Eğer onlar barışçıl hale gelirlerse, artık onlara karşı tutumda bir zorluk yoktur. Çünkü Allah bağışlayandır, merhamet edendir.

وَقاتلوهم حتى لا تكون فتنة ويكون الدين لله ۚفإن انتهوا فإن الله بما يعملون بصير

Ve kâtilûhum hattâ lâ tekûne fitnetun ve yekûne’d-dîn lillâh. Fe in entehû fe inneallâha bimâ ya’melûn basîr.

Sizinle savaşanlarla öyle savaşın ki, fitne ortadan kalksın ve din yalnızca Allah’a ait olsun. Eğer dururlarsa, artık kendi yaptıklarını bilen Allah bilir.

فَشَهْرُ حَجِّ الْمَحْرَمِ مَحْرَمٌ ۖ وَالْحُرُمَاتُ ۚ ذَٰلِكَ ءَايَاتُ اللَّهِ ۚ فَمَنْ حَرَمَ حَجًّا فَاِنَّمَا يُعِيدُهُ ۚ وَمَنْ كَفَرَ فَاِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ

Fe şehru hacçil-mahramı mahramun vel-hurûmât. Zâlike âyâtullâh. Fe men harreme haccan fe innemâ yu’îduh. Ve men kefera fe inneallâhe ganiyyun hamîd.

Hac ayı dahi hariçtir, diğer haram aylar gibi haramdır. Bunlar Allah’ın ayetlerindendir. Kim bu haram ayda haccı engellerse, ibadeti başka zaman yapmakla yükümlüdür. Kim inkâr ederse, Allah hiçbir şeye muhtaç olmayan övgüye layıktır.

وَأَنفِقُوا۟ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا۟ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ۛ وَأَحْسِنُوا۟ ۛ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

Ve enfikû fî sebîlillâh ve lâ telkû bi-eydîkum ilettehlûket. Ve ehsinû. İnneallâhe yuhibbul-muhsinîn.

Allah yolunda harcayın, ama kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın. İyilik edin, çünkü Allah iyilik edenleri sever.

وَأَتِمُّوا۟ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّهِ ۚ فَإِنْ أُحِلَّتْۢ لَكُمُ ٱلْهَدْيُ فَٱذْكُرُوا۟ ٱللَّهَ كَمَا هَدَىكُمْ ۖ وَلَئِنْ كُنتُمْ جُمُوعًا فَمَن تَيَسَّرَ مِنكُم مِّنْهُ رِفْعَةٌ إِلَىٰ بَيْتِ اللَّهِ فَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ ٱلْعَالَمِينَ

Ve etimmû’l-hacca vel-ümrete lillâh. Fe in uhillat lekumul-hady fe ezkurûllâhe kemâ hedâkum. Ve lein kuntum cumû’an femen teyessera minkum minhu rif’atun ile beyti’llâh. Fe men kefera fe inneallâhe ganiyyun anil-âlemîn.

Haccı ve umreyi Allah için yerine getirin. Eğer size kurban kesme izni verildiyse, Allah’ı nasıl hidayet ettiyse onu (kurbanı) zikredin. Eğer kalabalıksanız, kısa mesafeleri yürüyen bir kişi, imkânı olursa Kâbe’ye bir mühlet içinde gidebilir. Kim inkâr ederse, Allah alemlere muhtaç değildir.

ٱلْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ ۚ فَمَنِ ٱفْتَرَضَ فِيهِنَّ ٱلْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِىٕهِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا۟ مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَتَوَضَّؤُوا۟ ۚ وَأَقِيمُوا۟ الصَّلَوةَ وَآتُوا۟ الزَّكَوٰةَ ۗ وَأَطِيعُوا۟ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۗ ذَٰلِكُمْ وَصَّٰىكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

El-haccu eşhûrun ma‘lûmât. Fe meni eftaraza fîhinne’l-hacca fela refetha ve lâ fusûka ve lâ cidal fîh. Ve mâ tefe’lû min hayrin ya’lemhullâh. Ve tevedde’û ve akîmû’s-salat ve âtû’z-zekâte ve etîûllâhe ve resûlehu. Zâlikum vessâkum bihî leallekum tuflihûn.

Hac ayları belirli aylardır. Kim bu aylarda haccı farz kılarsa, onu bozucu herhangi bir davranışta bulunamaz; günah işleyemez ve tartışmaya giremez. Siz yaptığınız her hayrı Allah bilir. Gusledin, namazı kılın, zekâtı verin ve Allah’a ve Resulüne itaat edin. İşte size bununla bu emredildi ki kurtuluşa eresiniz.

لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا۟ فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ ۚ فَإِذَا فَرَغْتُم مِّنْهَا فَاذْكُرُوا۟ اللَّهَ كَمَا يَذْكُرُكُمْ وَامَلِكُوا۟ أَنْفُسَكُمْ ۚ سَيَّعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا۟ مِنكُمْ وَسَيَقُولُونَ إِذَا لَبِثْتُمْ فِيهَا أَمْلَكْتُمْ وَمَا مَلَكْتُمْ ۚ وَيَقُولُونَ لَوِ اتَّبَعْنَا مَعَكُمْ مَا اهْلَكْنَا مِنْهُم مِّنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

Lâ cunâha aleykum en tebtegû fedlan min rabbikum. Fe izâ ferağtum minhâ fe ezkurûllâhe kemâ yezkurukum ve emlikû enfusekum. Seyalemu’llezîne zalemû minkum ve seykûlûn izâ labistetum fîhâ emlektem ve mâ melakte. Ve seykûlûn lewet tebba’nâ ma’akum mâ ahleknâ minhümmin qaryetın ehleknâhâ. Kezâlike yubeyyinullâhu lekumul-âyât leallekum teşkurûn.

O halde Rabbinizden bir fazilet aramanızda bir sakınca yoktur. O iş bitince Allah’ı anın; size nasıl anıyorsa öyle anın ve kendinize hakim olun. Zulmedenler sizden haber alacaklar, orada kaldığınızda “Kontrol bizde miydi? Hayır, hiçbir şey bizim elimizde değildi” diyecekler. “Eğer sizinle birlikte yaşasaydık, yok ettiğimiz kentlerden hiçbirini yok etmezdik” diyecekler. Allah böylece ayetlerini size açıklar ki şükredesiniz.

فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَمَا يَذْكُرُكُمْ ۚ وَاشْكُرُوهُ عَلَى نِعْمَتِهِ ۚ وَلَعَلَّكُمْ تَرْشُدُونَ

Fe ezkurûllâhe kemâ yezkurukum, ve eşkurûhu alâ ni‘metih. Ve leallekum tersudûn.

Allah’ı, size nasıl anıyorsa öyle anın; nimetlerine şükredin ki belki doğru yola iletilirsiniz.

وَاصْبِرُوا۟ وَصَابِرُوا۟ وَرَابِطُوا۟ وَاتَّقُوا۟ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

Ve esbirû vesâbirû verâbitû ve tettequllâh leallekum tuflihûn.

Sabredin, sabretmeyi gerektirene sabredin, (düşmana karşı) kenetlenin ve Allah’tan sakının ki başarıya eresiniz.

وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا ف۪ي الدُّن۪يا حَسَنَةً وَّف۪ي الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وَّقِنَا عَذَابَ النَّارِ

Ve minhum men yekûl: Rabbena ātinā fid-dun’yā haseneten ve fil-āhıreti haseneten ve ginnā azāben-nār.

Ve kim der ki: “Rabbimiz! Bize dünyada da hayır ver, ahirette de hayır ver, bizi cehennem azabından koru.” kullanıcıya böyle duası kabul olur.

أُو۟لَـٰٓئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِّمَّا كَسَبُوا۟ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلْحِسَابِ

Ulaike lehum nasîbun mimma kesebū ve-llāhu sarī‘ul-hisāb.

İşte onların dünya ve ahirette yaptıklarının karşılığı vardır; Allah, hesabı çabuk olandır.

وَاذۡكُرُوا۟ ٱللَّهَ ف۪يٓ أَيَّامٍ مَّع۪دُودَٰتٍ۬ۚ فَمَن تَعَجَّلَ فِيهِنَّ فَإِث۪مٌ عَلَيۡهِۚ وَمَنۡ أَخَّرَهُۥ فَاِث۪مٌ عَلَيۡهِۚۚ وَمَن يَخۡشَ ٱللَّهَ فَيَعۡفُ عَنۡهُۚۚ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا

Ve izdkurullāhe fî ayyāmin ma‘dūdātin…

Sayılı günler içinde Allah’ı anın. Kim acele ederse günah işlemiş olur; kim aksatırsa günah işlemiş olur. Kim Allah’tan korkarsa ona karşılık verilir. Allah bağışlayıcıdır, esirgeyendir.

وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعۡجِبُكَ قَوۡلُهُ فِي ٱلۡحَيَوةِ ٱلدُّن۪ياۖ وَيُشۡهِدُ ٱللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلۡبِهِۦۖ وَهُوَ أَلَدُّ ٱلۡمُخَـٰصِمِينَ

Ve minen-nāsi men yu‘jibuke qavluhu fîl-ḥayāti’d-dunyā ve yush’hidu llāha…

Bazı insan vardır ki, dünya hayatında sözleri seni çok etkiler; Allah’ı da kalbindekine tanık tutar; ama onlar en şiddetli tartışanlardır.

وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُفۡسِدَ فِيهَا…

Ve iza tevalla sa‘ā fîl-arḍi li yufsida fîhā…

Ve döndüğünde, yeryüzünde bozgunculuk yapmak, bitkiyi kökünden sökmek, insanların işleyişini bozmak için çabalar. Allah bozguncuları sevmez.

وَإِذَا قِيلَ لَهُ أَسۡلِمۡ فَٱتَّخَذَ… فَأَلۡقَىٰ فِي ٱللَّهِ إِلۡهَهُ قُلۡ بَلۡ …

Ve iza qīla lehū aslim fe-ettehada… fe-elqā fî llāhi ilāhehu qul bal…

Ve kendisine “Teslim ol” denildiği zaman boyun eğmedi ve kibirini öne çıkarmasını dergahında kullandı. De ki: Hayır, o kurtuluş ister diyanetini bilmez.

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَشۡرِي نَفۡسَهُ ابۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِ…

Ve minen-nāsi men yashrī nafsahu ibtigā’a mardaāti llāh…

Bazı insanlar vardır ki, Allah’ın rızasını kazanmak için kendilerini feda ederler; Allah, sarsılmaz bir mükafat verir.

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا ادۡخُلُوا۟ فِي ٱلسِّلۡمِ كَـٰفَّةً۬…

Yā eyyuhalladhīna āmanūu ud’khulū fī’s-silmi kāffatan…

Ey iman edenler! Tam anlamıyla teslimiyete girin, şeytanın ayak izlerini takip etmeyin…

وَقَاتِلُوا۟ أَئِمَّةَ ٱلۡكُفۡرِ …

Ve qātilū a’immatal-kufri…

İnkâr liderleriyle savaşın; çünkü onlara tabi olursanız azgınlık yoluğa girer…

أَتَطۡمَعُونَ أَن يُؤۡتِيَكُمُ اللَّهُ …

Atathma‘ūna an yu’tiyakumu Allahu…

Allah’ın size ne kadar büyük nimetler vereceğini umuyor musunuz? Unutmayın ki, Allah hikmet sahibidir, hesabı çabuk olandır.

سْئَلْ بَن۪ي اِسْرَٓائ۪يلَ كَمْ اٰتَيْنَاهُمْ مِنْ اٰيَةٍ بَيِّنَةٍؕ وَمَنْ يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّٰهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَٓاءَتْهُ فَاِنَّ اللّٰهَ شَد۪يدُ الْعِقَابِ

İs’el benî isrâîle kem âteynâhum min âyetin beyyine(h), ve men yubeddil ni’metallâhi min ba‘di mâ câethu fe innallâhe şedîdü’l-‘ikâb.

İsrailoğullarına sor: Onlara nice açık mucizeler verdik! Kim Allah’ın nimetini, kendisine geldikten sonra değiştirirse, bilsin ki Allah’ın cezası çok şiddetlidir.

زُيِّنَ لِلَّذ۪ينَ كَفَرُوا الْحَيٰوةُ الدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ الَّذ۪ينَ اٰمَنُواۜ وَالَّذ۪ينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِؕ وَاللّٰهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَٓاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ

Zuyyine lillezîne keferûl-hayâtud-dünyâ ve yesharûne minellezîne âmenû, vellezîne’t-taqav fevkahum yevmel-qıyâmeh, vallâhu yerzuqu men yeşâu biğayri hisâb.

İnkâr edenlere dünya hayatı süslü gösterildi ve iman edenlerle alay ederler. Oysa takvâ sahipleri, kıyamet günü onların üzerindedir. Allah, dilediğine hesapsız rızık verir.

كَانَ النَّاسُ اُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّٰهُ النَّبِيّ۪نَ مُبَشِّر۪ينَ وَمُنْذِر۪ينَ وَاَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ ف۪يمَا اخْتَلَفُوا ف۪يهِۜ وَمَا اخْتَلَفَ ف۪يهِ اِلَّا الَّذ۪ينَ اُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَٓاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْۜ فَهَدَى اللّٰهُ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا ف۪يهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِه۪ؕ وَاللّٰهُ يَهْد۪ي مَنْ يَشَٓاءُ اِلٰى صِرَاطٍ مُسْتَق۪يمٍ

Kânen-nâsu ummeten vâhideten fe beaseallâhü’n-nebiyyîne mübeşşirîne ve münzirîn(e), ve enzele meahumul-kitâbe bil-hakkı li yahkume beynen-nâsi fîmâ’htelefû fîh(i), ve mâ’htelefe fîhi illâ’l-lezîne ûtûhu min ba‘di mâ câethumu’l-beyyinâtü bağyen beynehum, fe hedallâhüllezîne âmenû limâ’htelefû fîhi minel-hakkı bi-iznih(i), vallâhu yehdî men yeşâ’u ilâ sırâtin müstakîm.

İnsanlar tek bir ümmetti. Allah, müjdeleyici ve uyarıcı olarak peygamberleri gönderdi. Onlarla beraber, insanlar arasında ihtilafa düştükleri konularda hakem olsun diye Kitabı hak ile indirdi. Kendilerine kitap verilenler, kendilerine açık belgeler geldikten sonra, aralarındaki kıskançlıktan ötürü onda ihtilafa düştüler. Allah ise iman edenleri, ihtilafa düştükleri hakka, kendi izniyle ulaştırdı. Allah, dilediğini doğru yola iletir.

اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذ۪ينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْۚ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَٓاءُ وَالضَّرَّٓاءُ وَزُلْزِلُوا حَتّٰى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مَعَهُ مَتٰى نَصْرُ اللّٰهِؕ اَلٓا اِنَّ نَصْرَ اللّٰهِ قَر۪يبٌ

Em hasibtum en tedhulûl-cennete ve lemmâ ye’tikum meselüllezîne halev min gablikum, messethumul-be’sâü ved-darrâü ve zülzilû hattâ yekûler-rasûlu vellezîne âmenû meahû metâ nasrullâh(i), elâ inne nasrallâhi garîb.

Yoksa siz, sizden öncekilerin başına gelenler sizin de başınıza gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız? Onlara öyle yoksulluk ve sıkıntılar dokundu, öyle sarsıldılar ki, peygamber ve beraberindekiler, “Allah’ın yardımı ne zaman?” diyorlardı. Dikkat edin! Şüphesiz Allah’ın yardımı yakındır.

يَسْـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنْفِقُونَۜ قُلْ مَٓا اَنْفَقْتُمْ مِّنْ خَيْرٍ فَلِلْوَالِدَيْنِ وَالْاَقْرَب۪ينَ وَالْيَتَامٰى وَالْمَسَاك۪ينِ وَابْنِ السَّب۪يلِۜ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَاِنَّ اللّٰهَ بِه۪ عَل۪يمٌ

Yes’elûneke mâzâ yunfikûn(e), qul mâ enfaktum min gayrin fe lil-vâlideyni vel-akrabîne vel-yetâmâ vel-mesâkîni vebni’s-sebîl(i), ve mâ tef‘alû min gayrin fe innallâhe bihî alîm.

Sana neyi infak edeceklerini sorarlar. De ki: “Yapacağınız her hayır, anne babaya, akrabalara, yetimlere, yoksullara ve yolda kalmışlara aittir.” Şüphesiz ki Allah, yaptığınız her hayrı bilir.

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْۚ وَعَسٰٓى اَنْ تَكْرَهُوا شَيْـًٔا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْۚ وَعَسٰٓى اَنْ تُحِبُّوا شَيْـًٔا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْۗ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ وَاَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ

Kutibe aleykumul-kitâlu ve huve kurhun lekum, ve asâ en tekrehû şey’en ve huve gayrun lekum, ve asâ en tuhibbû şey’en ve huve şerrun lekum, vallâhu ya’lemu ve entum lâ ta’lemûn.

Savaş, hoşunuza gitmese de üzerinize farz kılındı. Olur ki bir şeyden hoşlanmazsınız, halbuki o sizin için hayırlıdır. Yine olur ki bir şeyi seversiniz, halbuki o sizin için şerdir. Allah bilir, siz bilmezsiniz.

يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ ف۪يهِۜ قُلْ قِتَالٌ ف۪يهِ كَب۪يرٌۘ وَصَدٌّ عَنْ سَب۪يلِ اللّٰهِ وَكُفْرٌۭ بِه۪ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاِخْرَاجُ اَهْلِه۪ مِنْهُ اَكْبَرُ عِنْدَ اللّٰهِۜ وَالْفِتْنَةُ اَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِۜ وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتّٰى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ اِنِ اسْتَطَاعُواۜ

Yes’elûneke aniş-şehri’l-harâmi kitâlin fîh(i), qul kitâlun fîhi kebîr(un), ve saddun an sebîlillâhi ve kufrun bihî vel-mescidi’l-harâm(i), ve ihrâcu ehlihî minhû ekberu indallâh(i), vel-fitnetu ekberu minel-katl(i), ve lâ yezâlûne yuqâtilûnekum hattâ yeruddûkum an dînikum inis-tetâ‘û.

Sana haram ayda savaşmaktan sorarlar. De ki: “O ayda savaş büyük (bir günahtır).” Ancak Allah’ın yolundan alıkoymak, O’nu inkâr etmek, Mescid-i Haram’ı engellemek ve halkını oradan çıkarmak, Allah katında daha büyüktür. Fitne (dinden döndürme çabası), öldürmekten de büyüktür. Onlar sizi dininizden döndürünceye kadar sizinle savaşmaya devam edeceklerdir, eğer güçleri yeterse.

اِنَّ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَالَّذ۪ينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ اُولٰٓئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّٰهِۚ وَاللّٰهُ غَفُورٌ رَح۪يمٌ

İnnellezîne âmenû vellezîne hâcerû ve câhedû fî sebîlillâhi ulâike yercûne rahmetallâh(i), vallâhu gafûrun rahîm.

İman edenler, hicret edenler ve Allah yolunda cihad edenler, Allah’ın rahmetini umarlar. Allah, çok bağışlayıcı ve çok merhametlidir.

يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِۜ قُلْ ف۪يهِمَٓا اِثْمٌ كَب۪يرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِۖ وَإِثْمُهُمَٓا اَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَاۚ

Yes’elûneke anil-hamri vel-meysir(i), qul fîhimâ ismun kebîr(un), ve menâfiu lin-nâs(i), ve ismuhümâ ekberu min nef‘ihimâ.

Sana içki ve kumardan sorarlar. De ki: “Onlarda büyük bir günah ve insanlar için bazı faydalar vardır. Ama günahları, faydalarından daha büyüktür.”

وَيَسْـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنْفِقُونَۜ قُلِ الْعَفْوَۜ

Ve yes’elûneke mâzâ yunfikûn(e), qul el-‘afv.

Sana neyi infak edeceklerini sorarlar. De ki: “İhtiyaçtan fazlasını.”

وَلَا تَنكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ…

Ve lâ tenkihü’l-müşrikât hattâ yü’minna…

“Müşrik kadınlarla, onlar iman edinceye kadar evlenmeyin! İman etmezlerse, onlar temiz değildir, iman eden hizmetçiler ise iman ederlerse temizdir…”

وَيَسْـَٔلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِۜ قُلْ هُوَ أَذًى…

Ve yes’elûneke anil-mahîdi, qul hüve ez’un…

“Onlar sana hâz amacıyla soruyorlar. De ki: ‘Onlar bir rahatsızlıktır. Namaza yaklaşmamaları kendileri için bir temizliktir…’”

نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ…

Nisâ’uküm harçullakum fe’tû harçeküm enne şî’tüm…

“Eşleriniz sizin tarlalarınızdır; dilediğiniz şekilde onlara yaklaşabilirsiniz…”

وَلَا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِّأَيْمَانِكُمْ…

Ve lâ tec’alûllâhe urzete li-eymânikum…

“Allah’ı andlarınız için bir araç/eşya kılmayın…”

لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ…

Lâ yu’âhizukumullâhu bil-leğvi fî eymânikum…

“Allah, boş/adıyla edilen yeminlerinizden sizi sorumlu tutmaz…”

لِّلَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ مِنكُمْ…

Lillezîney yubâyi’ûnake minkum…

“Sizinle Allah’a biat edenlere söylüyorum…”

وَمَن يَقْتَرِفْ ذَٰلِكَ…

Ve men yaqterif zelike…

“Kim bunu yaparsa, yakında Allah onun işini düzenleyecektir…”

وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَاثَةَ قُرُوءٍ…

Ve’l-mütellâkâtü yeterabbaşne bi-enfusihinna selâseti kurû…

“Boşanan kadınlar, kendileri için üç hayız süresini beklerler… Kim Allah’a korkarsa, Allah onun haklarını düzenler…”

الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ…

Et-talâku merratâni…

“Boşama iki kademedir…”

فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا يَحِلُّ لَهُ مِنۢ بَعْدُ…

Fe in tallakahâ fela yahillu lehû min ba‘di…

“Eğer onu boşarsa, sonra yeniden nikâh etmesi ona haramdır…”

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَن يَنْكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَيْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ مِنكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِۚ ذَلِكَ أَزْكٰى وَأَطْهَرُۗ وَلَا تَتَمَادَوا۟ۚ إِنَّهُۥ كَانَ ظَلُومًاۢ مُّبِينًا

Ve izâ tallaktümünnisâe febelaghen ecelahunne fela te‘du’lûhunne en yenkihna ezvâcehunne izâ terâdâ beynehüm bil-ma‘rûf. Zâlike yû‘azzu bihî men kâne minkum yu’minu billâhi ve’l-yevmi’l-âhir. Zâlike ezkâ ve aṭhhar. Velâ tetemedâ. İnnehû kâne zâlûmen mubîn.

Boşadığınız bir kadın, bekleme süresi (iddet) bitince meşru bir şekilde rızayla başka biriyle evlenirse, onu istemeyip engellemeyin. Bu, Allah’a ve ahiret gününe inananlar için bir öğüttür. Bu daha hayırlı ve temizdir. Fakat haddi aşmayın; bu apaçık bir zulümdür.

وَإِذَا طَلَّقْتُمُوهُنَّ فَأَقْبَلْنَ إِلَيْكُمْ فَلَا تَبْتَغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًاۢ…

Ve izâ tallaktümûhunne feekbelnen ileyküm fela tebtüge ûleynne sebîlan…

Ve boşadığınızda, bekleme süresi içinde size dönmeyi dilerlerse, başka yollar aramayın ki onları zan altında bırakmayasınız. İçinizde Allah’a ve ahiret gününe inananlar böyle yaparlar. Bunların temizliği Allah adına en temizi yapmak isteyendir.

وَالْوِلَادَةُ أَوْضَعَهَآ أُزْوَاجُهَا بِأَجَلٍۚ…

Ve’l-vilâdete evda‘ehâ uzvâcuhâ bi’celin…

Doğum yapan kadın için emzirme süresi iki yıl olmak üzere, babası tarafından doğal olarak belirlenir. Sorumluluklar iyi niyetle, zorluk olmadan yürütülmelidir. Eğer taraflar anlaşarak sürenin dışında karar verirse, Allah’ın yazdığı ne temizdir!

وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَذَرُوا أَزْوَاجًاۢ…

Ve’l-lezîne yutavvafûne minkum vezerû ezvâcân…

Sizden vefat eden ve geride eşler bırakan kimseler olursa, eşler üç iddet süresi oruç tutmalı; dirayetli adamlar bu sürede iffetlerini koruyup, Allah’tan sakınmalıdır.

وَمَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا۟ۤ فِى الْأَرْحَامِ…

Ve mâ kâne lekum en tu’dû fil-arhâmi…

Anne babaya zarar vermek, zina süphesi altında kalmak gibi haller olmadan vasiyetle önerinizi yapın. Allah’ın huzurunda sakıncadır. Ve Allah, affedendir, çok bağışlayandır.

لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا طَلَّقْتُمُوهُنَّ قَبْلَ أَن تَمَسُّوهُنَّ…

Lâ cunâha aleykum izâ tallaktümûhunne kabla en temasstuhunnâ…

Eğer eşlerinize temasta bulunmadan önce boşarsanız, mehir (nafaqa) yoktur; ama bazı eş davranışları yaptıysanız, mehir hakkınız vardır…

وَإِن طَلَّقْتُمُوهَا فَمَا عَلَيْكُمْ…

Ve in tallaktümuhâ femâ aleykum…

Boşarsanız mehirin yarısını vermelisiniz, meğer ki karşılıklı anlaşarak daha fazlasını kendi rızalarıyla belirlemiş olun.

حَافِظُوا۟ عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَى…

Hâfizû alâ’s-salavâti ve’s-salâtil-vusţâ…

Namazları, özellikle de orta namazı koruyun; çünkü namazta Allah korkusu için ayakta, oturarak, yan olarak uyuyan… namaz kılmalı ve namaza yaklaşmalıdır.

وَإِن كُنتُمْ عَلَىٰ سَفَرٍ…

Ve in kuntum alâ seferin…

Eğer yolculukta iseniz, namazı yürüyerek veya oturarak kılın; çünkü onlara zorluk çıkaranlara yaptırım uygulanır.

وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ…

Ve’l-lezîne yutavvafûne minkum…

Sizden vefat edenler, çocukları için vasiyet bırakırlarsa, hayırlı bir vasiyet yarısı ile yetinsin; bu, Allah’tan sakınanlar için bir hak olarak sabittir.

وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ ۚ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ

Ve lil-mütellâkâtü metâun bil-ma‘rûf, haqqan ‘alâ’l-muttaqîn.

Boşanmış kadınlara uygun şekilde geçim hakkı bırakılması, takvâ sahipleri üzerinde kesin bir haktır.

كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آَيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

Kezâlike yubeyyinullâhu lekumul-âyâtihî leallekum ta‘qilûn.

Allah ayetlerini böyle açıklar ki siz akıl edesiniz.

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِمْ…

Elem terellezîne haracû min diyârihim…

Evinizden büyük bir toplulukla çıkanları, korkudan ve savaş sebebiyle Allah yolunda mücadele edenleri görmediniz mi? Eğer sabrederlerse şüphesiz Allah onların işini düzenler. Eğer sabredemezlerse şüphesiz Allah onlardan sonra başka bir topluluk getirir. Allah, bütün işlere gücü yeter.

وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

Ve kâtilû fî sebîlillâh ve’lemû enneallâhe semîun alîm.

Allah yolunda savaşın ve bilin ki Allah işitir, bilir.

مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا…

Men zellezî yuqriḍullâhe qarḍan hasenâ…

Kim Allah’a güzel bir borç verirse, Allah onun borcunu kat ve kat artırır ve büyük bir mükafatı verir.

أَلَمْ تَرَ إِلَى مَلِئِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ…

Elem tera ilâ mali’in min benî isrâîle…

İsrailoğullarından, “Allah yolunda savaş için bize bir hükümdar gönder, böylece Allah yolunda savaşalım” diyen ve ardından, “Sizinle savaşmaya gücümüz yetmez” diyen zayıf ve korkak bir topluluk görmedin mi?

قَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ…

Kâle lehum nebiyühüm inneallâha kade ba‘aatha lekum Tâlûta…

Peygamberleri onlara dedi ki: “Allah size Talut’u hükümdar gönderdi.” Dediler ki: “Ona ne fazlınla verildi?” O dedi: “Çünkü onu (yüksek bilgi ve fiziksel) statüyle donattı Allah.”

وَقَالَ لَهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ…

Ve kâle lehum inne âyatemulkihi en ye’teyekumul Tâbûtu…

Ve onlara dedi ki: “Onun hükümdarlığının ayeti size, içinde Musa ve Harun’un ruhundan bir kısmın bulunduğu sandığının gelmesidir. Sakın onda olmayanı alın ve inkar edenlerin kalblerinde de bir korku olsun.”

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ…

Felammâ fesela Tâlûtu bil-cunûdi…

Talut, ordusuyla birlikte nehire ulaştığında onları test etti. Dedi ki: “Ben Allah’ın yolundayım; yola gelmeyen sizi takip etmesin.” Sonra hoşuna gitmeyen kimseler haric oldular, az kişi kaldı. Ve Allah onları güçlü kıldı Dativr Adası’ndan gelen bir grup ile.

وَإِذْ يُعِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا…

Ve iz yu‘îduullâhulezîne âmenû…

Allah iman edenleri, Talut’un ordusuyla birlikte, Câlût (Câlût’un ordusuyla) savaşırken destekledi; onlar, “Rabbimiz! Bizi güçlü kıl, bizi sabredenlere ortak et, bize zalimlerden yardım et” diye dua ettiler.

وَضَرَبْنَا لَهُم مَّثَلًا مِّنَ الْقِصَصِ…

Ve darabnā lehum meselan minel-kaṣaṣ…

Bunun gibi onlara öyküler sunduk: Zalut’un ordusuyla karşılaşan Talut’un ordusu, küçük gibi görünse de Allah’ın izniyle doğru olanı destekleyerek hak kazandı; dolayısıyla mizanlar Allah’ın yanındadır.

وَتِلْكَ الْقُصَصُ نُتْلِيهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ…

Ve tilkel-kuṣaṣu nutlīhā aleyke bil-ḥaqq…

İşte o öyküler, sana gerçek olarak okundu; biz sana Kitab’ta bu ve benzeri hikmetleri vahyettik. Hiç şüphe yok ki Allah’tan başkası inanmaz.

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ…

Ve ma kâne lemu’minin velâ mu’minet…

Hiçbir erkek ya da kadın, Allah ve Resûlü kendisine bir nimet verdikten sonra, açık bir delil gelmeden, Allah’a ve Resûlüne muhalefet etmemelidir; çünkü kim Allah’a isyan ederse apaçıktır günah işler.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم…

Yā eyyuhallezīne āmenû anfiqū mimma razaqnākum…

Ey iman edenler! Size verdiğimiz rızıktan infak edin; gizli ya da açık olsun; iyilik edenlerin kazancı ne güzel olur!

اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ…

Allāhullāhu lā ilāhe illā huvel-ḥayyul-qayyūm…

(Âyetü’l-Kürsî) Allah, O’ndan başka hiçbir ilah yoktur; Diridir, Kayyum’dur. Ne uyku tutar O’nu ne uyku; göklerde ve yerde olanlar O’nundur…

لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ…

Lā ikrāha fī d-dīn…

Dinde zorlama yoktur; doğru artık hakla bâtıl ayrılmıştır. Kim tağutu reddeder ve Allah’a iman ederse, sapmış sağlam bir kulpa tutunmuştur…

اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا…

Allāhu velīullezīna āmenū…

Allah, iman edenlerin dostudur; onları karanlıklardan nur üzerine çıkarır…

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ…

Elem terellezī ḥāje İbrāhīma fī rabbihi…

Ey Peygamber! Rabbinin konusunu İbrahim ile tartışan kimseyi gördün mü? İbrahim dedi ki: “Rabbim, dirilten ve öldüreden odur.” O ise dedi ki: “Ben de diriltiyorum ve öldürüyorum.”…

أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا…

Aw kāllezī marra alā qarīyin wa hiya khāwiyatun ‘alā ‘urūshihā…

Ya da kilitli sarayları harabe olmuş bir köyden geçen kimse gibi… “Rabben ne zaman dirilteceksin?” dediğinde, Allah dedi ki: “On yıl.”…

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ…

Ve iz kāle İbrāhīmü rabbi erinī keyfa tuḥyī’l-mevtā…

İbrahim, “Rabbim, ölüleri nasıl dirilttiğini bana göster” dedi. Allah dedi: “Önce beş kuşu al, her bir kuştan birer dağ tepesine koy; sonra onların davetine gelince geri gelsinler bilsin ki Allah güçlüdür, hikmet sahibidir.”

مَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم فِي سَبِيلِ اللَّهِ…

Meselu’l-lezîne yunfiqune emvâlehum fî sebîlillâh…

Allah yolunda harcayanların benzeri, yedi başak veren bir çekirdek gibidir; her başakta yüz tane vardır. Allah dilediğine kat kat mükâfat verir. Allah geniştir, bilendir.

الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ…

El-lezîne yunfiqune emvâlehum bilj-nâri ven-nahâri…

Gece-gündüz, gizlice ya da aleni infak edenlerin mükâfatı Rabbinden vardır. Korkuları yoktur; üzülür de değillerdir.

لَا يَنَالُهُ إِلَّا الْمُطَّهَّرُونَ…

Lâ yenâluhu illâ’l-muṭahharûn…

“Temizlik yapanlar” dışında ona ne varsa hepsi çöpe gider; Allah zâlimleri bilir!

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ…

Yâ eyyuhallezîne âmenû lâ tubṭilû sadakâtikum bil-menni…

Ey iman edenler! Sadece insanların görmesi için sadakalarınızı geçersiz kılmayın; yani nefsinize iyilik yapmanız anlamına gelir. Öyleyse Allah ile insanlar arasında övünmeyin…

وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ…

Ve meselu’l-lezîne yunfiqune emvâlehum ibtighâa merdaâti llâh…

Allah’tan razı olun diye infak edenlerin misali, bereketli toprakta ekilmiş bir tohum gibidir… Allah, işleri iyi yapanları sever.

أَيُّكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ…

Eyyukum yureedu en yekûne lehû cennetun…

Hanginiz, altından nehirler akan bir cennete sahip olmak ister, fakat kalbi titremeden ona bakar ve infak etmez? İşte gerçek kayıp büyük olandır.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا…

Yâ eyyuhallezîne âmenû anfiqû…

Ey iman edenler! İnsanlara helâl, temiz veren, kalbi de verdiği için dua eden sadaka verin. Zarar veren ya da zararlı olanla bağlamayın; Allah çok güçlüdür, çok bilendir.

يُرِيدُ اللَّهُ أَن يُخَفِفَ عَنْكُمْ…

Yurîdullâhu en yukhiffâ ankum…

Allah, sizin üzerinizde yükü hafifletmeyi ister; insanlara şefkat eder. Şeytan ise zarardan korkar, kibir duyuyor; insanlara kötülük yapar. Şu halde şeytanın izini sürmeyin…

يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ…

Yu’tî’l-ḥikmata men yeşâ’u…

Dilediğine hikmet verir; onunla, Allah’tan başka kim aklını alırsa alır. Kudur, büyük bir hazine edinmiştir.

وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ…

Ve mâ enfaktum min nefaqetin ev nezhartum min nezr…

Yaptığınız her infak ve adadığınız her ne varsa, ilan ettiğiniz ya da gizlettiğiniz halde, Allah onları bilir. Kötülük edenler zalim olsa bile, cezasını asla eksiltmez.

إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ…

In tubdû’s-sadaqâti fani‘immâ hiyya…

Eğer sadakaları açık ederseniz, ne güzel olur; bu, kalplerde hiçbir kin bırakmaz. Ama gizlerseniz, elbette velinimetin (Allah’ın rızası) daha üstündür. Allah, yaptığınız her şeyi bilir.

لَيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ…

Laysa aleyke hudâhumu velâkinne’allâha yehdî men yeşâ’u…

Onların (hakkı) için sana yol gösterme görevi düşmez; fakat Allah dilediğini doğru yola iletir. Yaptığınız her iyi davranış (insanlara yardım, öğretmek, bağışlamak vs.) kendiniz içindir. Allah, yaptıklarınızı bilir.

لِّلْمِسْكِينِ الَّذِی أُحْصِرَ…

Lilmiskīnil-lezî uhşira…

Bu (sadaka), çevresi ele geçirilmiş, maldan yoksun bırakılmış, kalbi Allah’a eğimli, maddi sıkıntı içinde olan yoksuladır. Cenab-ı Hak bu şekilde iyilik edenlerin günahlarını örter ve büyük ecirle ödüllendirir.

الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ…

El-lezîne yunfiqune emvâlehum bilj-nâri ven-nahâri…

Gizlice ya da aleni sadaka verenler; iyi ve kötü günde infak edenler, bu insanlar için Rabbi katında bir mükâfat vardır ve onlar korkmaz, mahzun olmazlar.

ٱلَّذِينَ يَأْكُلُونَ ٱلرِّبَا…

El-lezîne ye’kulûner-ribâ…

Faiz yiyenler, ancak şeytanın dokunduğu kimseler gibidir; bu, Tağut’tur. Allah, faizi, sadakayı yükseltmeyi, Allah yolunda harcayanı sever.

ٱللَّهُ يَمْحَقُ ٱلرِّبَا…

Allâhu yemhaqull-ribâ…

Allah, faizi ortadan kaldırır; sadakaları bereketlendirir. Allah infak edenleri, iyilik edenleri, sabredenleri sever.

إِنَّ ٱلَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّـٰلِحَـٰتِ…

İnnel-lezîne âmenû ve amilüs-salihât…

Şüphesiz iman edenler, salih ameller yapanlar, namazı kılanlar, zekât verenler, ahitlerine sadık kalanlar, Allah katında müstahaktır korktuğu olmayan, mahzun olmayan bir mükâfata.

يَٰٓاَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا ٱللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ ٱلرِّبَا…

Yâ eyyuhallezîne âmenû ettekû llâh(a) vezarû mâ bakiye miner-ribâ…

Ey iman edenler! Allah’tan korkun ve faizin kalanından vazgeçin, eğer gerçekten mümin iseniz.

فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ ٱللَّهِ…

Fe in lem taf‘alû fe’ẕannû biḥarbim minallāh(i)…

Eğer yapmazsanız, bilin ki Allah’tan ve Resulünden kardeşlik hukukunu bozmuşsunuzdur. Eğer sonra tevbe ederseniz, anaparanız size aittir; suç size, tahribat size.

وَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيْسَرَةٍ…

Ve in kâne dû’us-ratin fenazîratu ilel-meysarat(i)…

Eğer borçlu zor durumda ise, vadeyi uzatma; borçluya kolaylık göster. Kendin de dilediğini silebilirsin; bu seni Allah katında sevaptır.

وَاتَّقُوا يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِۚ ثُمَّ تُوَفّٰى كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

Vettekû yevmen turceûne fîhi ilâllâh. Summe tuveffâ kullu nefsin mâ kesebet, ve hum lâ yuzlemûn.

Allah’a döndürüleceğiniz bir günden sakının! Sonra herkese kazandığı tastamam verilir. Onlara asla zulmedilmez.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌۢ بِالْعَدْلِ ۚ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ ۚ وَلْيُمْلِلِ ٱلَّذِى عَلَيْهِ ٱلْحَقُّ وَلْيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْـًٔا ۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِى عَلَيْهِ ٱلْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُۥ بِالْعَدْلِ ۚ وَٱسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْ ۖ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌۭ وَٱمْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَىٰهُمَا ٱلْأُخْرَىٰ ۚ وَلَا يَأْبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُوا ۚ وَلَا تَسْـَٔمُوٓا أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِۦ ۚ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَـٰدَةِ وَأَدْنَىٰٓ أَلَّا تَرْتَابُوٓا ۖ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَـٰرَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوٓا إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ ۚ وَإِن تَفْعَلُوا فَإِنَّهُۥ فُسُوقٌۭ بِكُمْ ۗ وَٱتَّقُوا ٱللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُ ۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمٌۭ

Yâ eyyuhellezîne âmenû izâ tedâyentum bideynin ilâ ecelin musemmen fektubûh(u). Vel yektub beynekum kâtibun bil’adl(i). Ve lâ ye’be kâtibun en yektube kemâ allemehullâh(u), felyektub. Velyumlilillezî aleyhil hakk(u), vel yettekıllâhe rabbeh(u), ve lâ yabhas minhu şey’â. Fe in kânellezî aleyhil hakk(u) sefîhen ev daîfen ev lâ yestetîu en yumille hüve felyumil veliyyuhu bil’adl(i). Vestaşhidû şehîdeyn(i) mir ricalikum. Fe in lem yekûnâ raculeyni fe raculun vemre’etâni mimmen terdavne mineş şuhedâi en tedille ihdâhumâ fetezekkira ihdâhumel uhrâ. Ve lâ ye’bel şuhedâu izâ mâ duû. Ve lâ tes’emû en tektubûhû sağîran ev kebîran ilâ ecelih(i). Zâlikum aksat(u) indallâh(i), ve ekvemu lişşehâdeti ve ednâ ellâ tertâbû. İllâ en tekûne ticâreten hâdıraten tüdîrûnehâ beynekum feleyse aleykum cunâhun ellâ tektubûhâ. Ve eşhidû izâ tebâyâtum. Ve lâ yudârre kâtibun ve lâ şehîd(un). Ve in tef’alû fe innehu fusûkun bikum. Vettekûllâh. Ve yuallimukumullâh. Vallâhu bi kulli şey’in alîm.

Ey iman edenler! Belirlenmiş bir vade ile birbirinize borçlandığınız zaman, onu yazın. Aranızda bir kâtip adaletle yazsın. Allah’ın kendisine öğrettiği şekilde kâtip yazmaktan kaçınmasın; yazsın. Hak sahibi (borçlu) yazdırsın. Rabbi olan Allah’tan korksun da ondan hiçbir şeyi eksik bırakmasın. Eğer hak sahibi akılca zayıf veya çocuk ya da söyleyemeyecek durumda ise, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kişiyi şahit tutun. Eğer iki erkek bulunmazsa, razı olacağınız şahitlerden bir erkek ve iki kadın (şahit olsun). Tâ ki onlardan biri unutursa, diğeri ona hatırlatsın. Şahitler çağrıldıklarında şahitlikten kaçınmasınlar. İster küçük ister büyük olsun, süresini belirterek yazmaktan üşenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, şahitlik için daha sağlam ve şüpheye düşmemeniz için daha uygundur. Aranızda hemen alım satımı yapılan bir ticaret olursa, onu yazmamanızda size bir günah yoktur. Alışveriş yaptığınızda şahit tutun. Ne yazana ne de şahitlik edene zarar verilmesin. Eğer böyle yaparsanız, bu sizin için yoldan çıkmadır. Allah’tan korkun. Allah size öğretiyor. Allah her şeyi hakkıyla bilendir.

وَإِن كُنتُمْ عَلَىٰ سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُوا كَاتِبًا فَرِهَٰنٌ مَّقْبُوضَةٌ ۖ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ ٱلَّذِى ٱؤْتُمِنَ أَمَٰنَتَهُۥ وَلْيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ ۗ وَلَا تَكْتُمُوا ٱلشَّهَٰدَةَ ۚ وَمَن يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُۥٓ ءَاثِمٌۢ قَلْبُهُۥ ۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌۭ

Ve in kuntum alâ seferin ve lem tecidû kâtiben ferihânun makbûz(e). Fe in emine ba’dukum ba’dan felyueddillezî’tumine emânetehu vettekıllâhe rabbeh(u). Ve lâ tektumüşşehâdeh. Ve men yektumhâ fe innehu âsimun kalbuh(u). Vallâhu bimâ ta’melûne alîm.

Eğer yolculukta olur da bir kâtip bulamazsanız, alınacak bir rehin yeterlidir. Birbirinize güvenirseniz, kendisine güvenilen kimse emaneti versin ve Rabbi olan Allah’tan korksun. Şahitliği gizlemeyin. Kim onu gizlerse, bilsin ki kalbi günahkârdır. Allah, yaptıklarınızı hakkıyla bilendir.

لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِن تُبْدُوا۟ مَا فِيٓ أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ ٱللَّهُ ۖ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ ۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍۢ قَدِيرٌ

Lillâhi mâ fis semâvâti ve mâ fil ard(i). Ve in tubdû mâ fî enfusikum ev tuhfûhu yuhâsibkum bihillâh(u). Fe yağfiru limen yeşâu ve yuazzibu men yeşâ(u). Vallâhu alâ kulli şey’in kadîr.

Göklerde ve yerde ne varsa Allah’ındır. İçinizdekini açığa vursanız da gizleseniz de Allah sizi onunla hesaba çeker. Dilediğini bağışlar, dilediğine azap eder. Allah her şeye hakkıyla gücü yetendir.

آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَٱلْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍۢ مِّن رُّسُلِهِۦ ۚ وَقَالُوا۟ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ ٱلْمَصِيرُ

Âmenerrasûlu bimâ unzile ileyhi min rabbihî vel mu’minûn. Kullun âmene billâhi ve melâiketihî ve kutubihî ve rusulihî. Lâ nuferriku beyne ehadin min rusulih(i). Ve kâlû semi’nâ ve eta’nâ. Ğufrâneke rabbenâ ve ileykel masîr.

Peygamber, Rabbinden kendisine indirilene iman etti; müminler de iman ettiler. Hepsi Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine iman ettiler. ‘Allah’ın peygamberleri arasında hiçbirini ayırt etmeyiz.’ dediler. Ve: ‘İşittik ve itaat ettik. Ey Rabbimiz, bağışlamanı dileriz. Dönüş yalnız sanadır.’ dediler.

لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا ٱكْتَسَبَتْ ۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَآ إِن نَّسِينَآ أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَآ إِصْرًۭا كَمَا حَمَلْتَهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦ ۖ وَٱعْفُ عَنَّا وَٱغْفِرْ لَنَا وَٱرْحَمْنَآ ۚ أَنتَ مَوْلَىٰنَا فَٱنصُرْنَا عَلَى ٱلْقَوْمِ ٱلْكَـٰفِرِينَ

Lâ yukellifullâhu nefsen illâ vus’ahâ. Lehâ mâ kesebet ve aleyhâ mektesebet. Rabbenâ lâ tuâhiznâ in nesînâ ev ahta’nâ. Rabbenâ ve lâ tahmil aleynâ isran kemâ hameltehû alellezîne min kablinâ. Rabbenâ ve lâ tuhammilnâ mâ lâ tâkate lenâ bih(i). Va’fu annâ vağfir lenâ verhamnâ. Ente mevlânâ fensurnâ alel kavmil kâfirîn.

Allah, hiç kimseye gücünün yeteceğinden fazlasını yüklemez. Herkesin kazandığı kendine, yaptığı da kendi aleyhinedir. Rabbimiz! Unutur veya hataya düşersek bizi sorumlu tutma! Rabbimiz! Bizden öncekilere yüklediğin gibi üzerimize ağır yük yükleme! Rabbimiz! Gücümüzün yetmeyeceği şeyleri de bize taşıtma. Bizi affet, bağışla, bize merhamet et! Sen bizim mevlamızsın. Kâfirler topluluğuna karşı bize yardım et!