Alak Suresi
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.
اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذ۪ي خَلَقَۚ
Ikra’ bismi rabbikellezî halak.
Yaratan Rabbinin adıyla oku!
خَلَقَ الْاِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍۚ
Halakal insâne min alak.
O, insanı bir “alak”tan (embriyo) yarattı.
اِقْرَأْ وَرَبُّكَ الْاَكْرَمُۙ
Ikra’ ve rabbukel ekrem.
Oku! Senin Rabbin en cömert olandır.
اَلَّذ۪ي عَلَّمَ بِالْقَلَمِۙ
Ellezî alleme bil kalem.
O, kalemle yazmayı öğretendir.
عَلَّمَ الْاِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْۜ
Allemel insâne mâ lem ya’lem.
İnsana bilmediğini öğretmiştir.
كَلَّٓا اِنَّ الْاِنْسَانَ لَيَطْغٰىۙ
Kellâ innel insâne le yatgâ.
Hayır! Gerçek şu ki, insan azgınlık eder.
اَنْ رَاٰهُ اسْتَغْنٰىۜ
En raâhus stagnâ.
Kendini kendine yeterli gördüğü için.
اِنَّ اِلٰى رَبِّكَ الرُّجْعٰىۜ
İnne ilâ rabbiker ruc’â.
Şüphesiz dönüş ancak Rabbinedir.
اَرَاَيْتَ الَّذ۪ي يَنْهٰىۙ
E raeytellezî yenhâ.
Gördün mü o engelleyeni?
عَبْدًا اِذَا صَلّٰىۜ
Abden izâ sallâ.
Namaz kıldığı zaman bir kulu.
اَرَاَيْتَ اِنْ كَانَ عَلَى الْهُدٰىۙ
E raeyte in kâne alel hudâ.
Gördün mü, ya o (kul) doğru yol üzerinde ise?
اَوْ اَمَرَ بِالتَّقْوٰىۜ
Ev emera bit takvâ.
Veya takvayı emrediyorsa?
اَرَاَيْتَ اِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۜ
E raeyte in kezzebe ve tevellâ.
Gördün mü, ya (o engelleyen) yalanlıyor ve yüz çeviriyorsa?
اَلَمْ يَعْلَمْ بِاَنَّ اللّٰهَ يَرٰىۜ
Elem ya’lem bi ennellâhe yerâ.
Allah’ın (her şeyi) gördüğünü bilmiyor mu?
كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِۙ
Kellâ lein lem yentehi le nesfean bin nâsıyeh.
Hayır! Eğer vazgeçmezse, andolsun onu perçeminden yakalarız.
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍۚ
Nâsıyetin kâzibetin hâtıeh.
O yalancı, günahkâr perçeminden.
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُۙ
Fel yed’u nâdiyeh.
O zaman hemen meclisini (yardımcılarını) çağırsın.
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَۙ
Sened’uz zebâniyeh.
Biz de zebanileri çağıracağız.
كَلَّاۜ لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ
Kellâ, lâ tutı’hu vescud vakterib.
Hayır! Ona uyma; secde et ve (Rabbine) yaklaş.